- Łzy: 1
- Melancholia: 1
- Obłok: 1
- Strach: 1
- Wiatr: 1
interpunkcja: I rozgrzesza nicość i zatraca kres > I rozgrzesza nicość, i zatraca kres
Bolesław LeśmianDziejba leśnaSzczęście
II
1
Wicher do drzwi puka, jakby przyniósł list.
Myśmy długo na siebie czekali.
Jaki ruch w niebiosach! Słyszysz burzy świst?
5
Czy pamiętasz pośpiech pomieszanych tchnień?
Że przed jego blaskiem uchodzimy w cień?…
Czemuż ono w mroku szuka treści
10I rozgrzesza nicość, i zatraca kres?
Jego bezmiar wszystko w sobie zmieści,
Oprócz mego lęku, oprócz twoich łez…