Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość Modernizm
Brzęk muchy w pustym dzbanie, co stoi na półce,
Smuga w oczach po znikłej za...
Bolesław Leśmian
Zwiewność
Chód po ziemi człowieka, co na widnokresie,
Malejąc, łatwo zwiewną gęstwę ciała niesie
I w...
Tadeusz Miciński
Nietota
Kościotrup, ubrany w ciało, — kiedy się z niego rozbierze i weźmie w swe wyschłe kości...
Friedrich Nietzsche
Tako rzecze Zaratustra
„Po cóż żyć? Wszystko jest marnością! Żyć — to słomę młócić; żyć — to spalać się nieustannie...
Friedrich Nietzsche
Tako rzecze Zaratustra
Tacy zasiadają do stołu, nic ze sobą nie przynosząc, nawet głodu nie przynoszą: — i oto...
Władysław Stanisław Reymont
Chłopi, Część pierwsza - Jesień
Hej! Bo ino płakanie jest na tej ziemice, jeno żałość a turbacja!
I złość jako...
Edward Słoński
Nuda
W buduarze śród fal aksamitu
Drzemie młodzian… Twarz zwiędła i chuda
Z apatycznym wyrazem przesytu...
Jerzy Żuławski
W prosektorium
Po cóż lotem bić w gwiazdy, na co życia wiry,
na co piękność i szczęście...
Motyw: Vanitas
Motyw vanitas ma swe źródła w biblijnej księdze Koheleta, który pisał: „marność nad marnościami i wszystko marność”. Oznacza to, że wszystko przeminie, świat nie jest wieczny. Do motywu tego nawiązywał Mikołaj Sęp Szarzyński w swoich sonetach, np. pisząc o marności człowieka, który ginie jak cień w Sonecie II, Na one słowa Jopowe.