Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Juliusz Słowacki
Kordian
Dotąd Kordian nie wrócił, jedynasta biła.
Natrętna niespokojność w serce się zakrada,
Gdybym też dziecię...
Juliusz Słowacki
Kordian
Słyszałem jakiś stuk i czułem we snów burzy,
Jakby mię ktoś za gardło cisnął szarfą...
Juliusz Słowacki
Mnich
I pokolenie płacze po swym królu;
A jam ostatni z królów pokolenia,
Jako pszczół matka...
Juliusz Słowacki
Podróż na Wschód
Mówię, bom smutny — i sam pełen winy!
20.
Przeklnij! — lecz ciebie przepędzi ma dusza,
Jak...
Juliusz Słowacki
Sen srebrny Salomei
Szkolny mój niegdyś kolego,
Przyjacielu dziś nieżywy,
Tyś był zawsze sprawiedliwy,
Sądź mnie i syna...
Juliusz Słowacki
Sen srebrny Salomei
Coraz więcej na cmentarzu
Mogił, a śmierć ciągle kosi,
I tam wszystko się przenosi
A...
William Makepeace Thackeray
Pierścień i róża
Lecz skoro już ją skradłem bratankowi… skradłem? Co mówię! Gdzieżbym znowu ukradł, cofam to wstrętne...
Motyw: Wyrzuty sumienia
W tekstach literackich dość często zwraca się uwagę na sytuacje, w których bohater odczuwa psychiczny dyskomfort w związku ze swoimi czynami. Są to sytuacje, w których dokonuje się rodzaj etycznej samooceny, ponieważ ów dyskomfort (mniejszy lub większy — niekiedy nasilony do tego stopnia, że wpędza winowajcę w szaleństwo) związany jest z poczuciem, że nasze postępowanie jest niezgodne z obowiązującymi normami. Można więc powiedzieć, że wyrzuty sumienia są procesem odróżniania dobra od zła.
