ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Tragedia

Sortuj:

Tragedia Stanisława Wyspiańskiego

Modernizm Dramat Artysta Bijatyka Błądzenie Błazen Błogosławieństwo Błoto Bóg Bogini Bohater Bohaterstwo Brud Bunt Chciwość Chłop Chrystus Chrzest Ciemność Cierpienie Cmentarz Czary Czyn Dobro Droga Duma Dusza Dziecko Dziedzictwo Filozof Gospodyni Gra Grób Grzech Gwiazda Handel Historia Idealista Imię Jesień Kapłan Kara Kłótnia Klęska Kobieta Kochanek Kondycja ludzka Konflikt Korzyść Krew Król Krzywda Ksiądz Książka Łzy Lenistwo List Los Lud Matka Mężczyzna Melancholia Miłość Mizoginia Modlitwa Morderstwo Nacjonalizm Naród Nauczyciel Nauka Niebezpieczeństwo Nienawiść Nieśmiertelność Niewola Noc Obłok Obowiązek Obraz świata Obyczaje Odrodzenie Ofiara Ogień Ojciec Ojczyzna Oko Omen Pan Państwo Piękno Piętno Piekło Pieniądz Piorun Plotka Poezja Pokora Pokusa Polak Polityka Polska Poświęcenie Powstanie Powstaniec Pożar Pozycja społeczna Praca Prawda Prawo Prometeusz Proroctwo Prorok Przekleństwo Przemiana Przemoc Przysięga Przywódca Ptak Pycha Religia Rewolucja Robotnik Rosja Rozum Rycerz Ślub Śmierć Śpiew Świątynia Święty Sąd Samobójstwo Samolubstwo Samotnik Samotność Seks Sen Siła Sława Słońce Słowo Sługa Spowiedź Sprawiedliwość Strach Strój Stworzenie Sumienie Syn Szaleństwo Szaleniec Szczęście Szlachcic Szpieg Sztuka Tajemnica Teatr Trup Upadek Upiór Urzędnik Wąż Walka Wampir Wiadomość Wiara Więzień Więzienie Wina Wizja Władza Wódz Wojna Wolność Wygnanie Wyrzuty sumienia Wzrok Żołnierz Zabobony Zaświaty Zdrada Zemsta Ziarno Ziemia Zło Złodziej Zmartwychwstanie Zwycięstwo

O gatunku

Tragedia

Najważniejsi twórcy
Tespis, Ajschylos, Sofokles, Eurypides; P. Corneille, J. Racine, Ch. Marlowe, W. Shakespeare, Calderon, J. W. Goethe, F. Schiller, G. Byron; J. Kochanowski (pierwsza pol. tragedia, Odprawa posłów greckich 1578), J. Słowacki, Z. Krasiński, S. Wyspiański

Jeden z podst. gatunków dramatu; wywodzący się z dionizjów, gdy chór przebierał się za satyrów (z gr. tragos — kozioł i ode — pieśń, czyli „pieśń kozłów”). Przedstawia konflikt tragiczny (wykluczających się racji) między dążeniami wybitnej jednostki a siłami wyższymi (przeznaczeniem, Bogiem, prawami etc.), prowadzący do klęski bohatera (katastrofy). Wg Arystotelesa perypetie bohatera przedstawione w tonie wzniosłości (patos) miały budzić litość i trwogę i prowadzić do przeżycia katharsis. W renesansie skodyfikowano zasadę trzech jedności (czasu, miejsca, akcji), Shakespeare wniósł zderzenie patosu z groteską, zaś romantyzm bohatera-buntownika zmagającego się z wielkimi problemami społ., polit. i metafizycznymi.

  • autor: Zuzanna Rosińska