Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Tragedia Stanisława Wyspiańskiego
Znajcież, że kościół nie pozwala
na te praktyki, co czynicie.
Biada, pasterzu, że...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
SAMOTNIK
Ni młoda jego twarz ni stara,
nos orli, wielkie łyse czoło;
zaklęta w twarzy...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
SAMOTNIK
To ja, — to ja, — mych własnych słucham ech.
Cóż ze mnie ludziom — Bogu?
ECHO...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Co jakie parę staj lat… co wiek, co… zjawia się człowiek, który nie może znieść...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Ogień ten prometejski, skradziony niebiosom,
przez różne idzie ręce — każdego pogrzeje,
jak świętość odpustowa — rozdany...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Z czym pójdę do dom, smutny, biedny?
Na proch się moja myśl skruszyła:
niewolnik wielkiej...
Motyw: Samotnik
To przede wszystkim typ bohatera, który zrobił wyjątkową karierę w romantyzmie. Jednak zawsze pojawiali się bohaterowie, którzy z różnych powodów odrzucali świat jako niemający im nic do zaoferowania lub byli skazani na osamotnienie. Dawną odmianą samotnika jest pustelnik. Na ogół tacy bohaterowie różnią się od innych śmiertelników np. wysokimi standardami etycznymi, doświadczeniem życiowym lub głębią uczuć i przemyśleń (wiedzy). Samotnicy romantyczni są często naznaczeni piętnem jakiegoś grzechu, co wyłączało ich na zawsze spośród ludzi (piętno Kainowe).