Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Tragedia Renesans
William Shakespeare (Szekspir)
Antoniusz i Kleopatra
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
Chociaż to wariacja, nie jest jednakże bez metody. Może byś chciał zejść, mości książę?
HAMLET...
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
Godziż się po chrześcijańsku grzebać kogoś, co samowolnie szuka zbawienia?
DRUGI GRABARZ
Co się tam...
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
William Shakespeare (Szekspir)
Juliusz Cezar
William Shakespeare (Szekspir)
Juliusz Cezar
Motyw: Samobójstwo
Samobójstwo, będąc rodzajem śmierci z wyboru, jest w kulturze ukształtowanej przez chrześcijaństwo traktowane jako naruszenie porządku natury, poważny grzech oraz tchórzostwo (uchylenie się przed stawieniem czoła losowi — por. dylematy Hamleta). Z tego powodu samobójcom odmawiano religijnego pogrzebu; stawali się oni — po śmierci — wyrzutkami społeczeństwa. Jednakże, jak wiadomo w innych kulturach (choćby w starożytnym Rzymie, czy w Japonii) w pewnych okolicznościach był to rodzaj śmierci honorowej i godnej, wymagającej przy tym pewnej siły charakteru i odwagi (por. choćby przykład śmierci Petroniusza w Quo vadis). Swoisty urok miało samobójstwo dla romantyków i w tym okresie było otoczone aurą melancholijnego piękna.