ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Tragedia

Sortuj:

Tragedia Romantyzm

Wojciech Bogusławski Georg Büchner Johann Wolfgang von Goethe Fryderyk Hebbel Cyprian Kamil Norwid Fryderyk Schiller Percy Bysshe Shelley Juliusz Słowacki Heinrich von Kleist Alkohol Anioł Antysemityzm Artysta Bezdomność Bezpieczeństwo Bieda Bijatyka Błazen Błogosławieństwo Błoto Bóg Bogactwo Bohaterstwo Brat Broń Bunt Buntownik Burza Chciwość Chłop Chleb Choroba Chrystus Ciało Ciemność Cierpienie Cmentarz Cnota Córka Cud Czarownica Czary Czas Czyn Dama Dar Diabeł Dobro Dom Dorosłość Drzewo Duch Duma Dusza Dwór Dworek Dźwięk Dziecko Dziedzictwo Dziewictwo Erotyzm Fałsz Filozof Flirt Głód Głupiec Głupota Gniew Góra Gość Gospodarz Gospodyni Gotycyzm Gra Grób Groźba Grzech Grzeczność Gwiazda Hańba Historia Honor Imię Interes Ironia Jabłko Język Jedzenie Kara Karczma Kat Kłamstwo Kłótnia Klęska Klejnot Kobieta Kobieta demoniczna Kobieta "upadła" Kochanek Kochanek romantyczny Koń Kondycja ludzka Konflikt Konflikt wewnętrzny Koniec świata Korzyść Kradzież Krew Król Krzywda Ksiądz Książka Księżyc Kuszenie Kwiaty Łzy Lek Lekarz Lenistwo List Los Lot Lud Lustro Mądrość Mąż Małżeństwo Marzenie Maszyna Matka Matka Boska Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miasto Mieszczanin Miłość Miłość niespełniona Miłość platoniczna Miłość romantyczna Miłość silniejsza niż śmierć Miłość tragiczna Miłosierdzie Mizoginia Młodość Moda Modlitwa Morderstwo Morze Mucha Muzyka Myśl Nacjonalizm Nadzieja Narodziny Natura Nauczyciel Nauczycielka Nauka Niebezpieczeństwo Niemiec Nienawiść Nieśmiertelność Niewola Noc Nuda Obcy Obłok Obowiązek Obraz świata Obrzędy Obyczaje Obywatel Odrodzenie Odwaga Ofiara Ogień Ogród Ojciec Ojczyzna Oko Okrucieństwo Omen Opieka Pająk Pamięć Pan Państwo Panna młoda Patriota Piękno Piętno Piekło Pielgrzym Pieniądz Pies Pijaństwo Piorun Plotka Pobożność Pocałunek Pochlebstwo Podejrzenie Podróż Podstęp Poeta Poetka Poezja Pogarda Pogrzeb Pojedynek Pokora Pokusa Pokuta Polak Polityka Polowanie Polska Porwanie Poświęcenie Postęp Potop Potwór Powstanie Pożądanie Pozory Pozycja społeczna Praca Prawda Prawnik Prawo Próżność Prometeusz Proroctwo Prorok Przebranie Przeczucie Przekleństwo Przemiana Przemijanie Przemoc Przestrzeń Przyjaźń Przysięga Przywódca Ptak Pycha Radość Raj Religia Równość Rodzina Rośliny Rozczarowanie Rozpacz Rozstanie Rozum Ruiny Rycerz Ślub Śmiech Śmierć Śmierć bohaterska Śpiew Światło Świętoszek Święty Świt Sąd Sąd Ostateczny Sąsiad Samobójstwo Samolubstwo Samotnik Samotność Sędzia Seks Sen Serce Sielanka Sierota Siła Siostra Sława Słońce Słowo Sługa Smutek Sobowtór Spotkanie Spowiedź Sprawiedliwość Starość Stoicyzm Strach Strój Sumienie Swaty Syn Szaleństwo Szaleniec Szantaż Szatan Szczęście Szkoła Szlachcic Sztuka Tajemnica Taniec Tchórzostwo Tęsknota Teatr Testament Theatrum mundi Tłum Trucizna Trup Ucieczka Uczeń Uczta Upadek Uroda Urzędnik Vanitas Wąż Walka Wdowa Wesele Wiara Wiatr Więzień Więzienie Wiedza Wierność Wierzenia Wieś Wina Wino Wiosna Wizja Władza Własność Woda Wojna Wolność Wróg Współczucie Wspomnienia Wygnanie Wyrzuty sumienia Wyspa Wzrok Żałoba Żebrak Żołnierz Żona Życie jako wędrówka Życie snem Żyd Żywioły Zabawa Zabobony Zapach Zaręczyny Zaświaty Zazdrość Zbrodnia Zbrodniarz Zdrada Zemsta Ziemia Zło Złodziej Złoto Zmartwychwstanie Zmysły Zwątpienie Zwierzęta Zwycięstwo

O gatunku

Tragedia

Najważniejsi twórcy
Tespis, Ajschylos, Sofokles, Eurypides; P. Corneille, J. Racine, Ch. Marlowe, W. Shakespeare, Calderon, J. W. Goethe, F. Schiller, G. Byron; J. Kochanowski (pierwsza pol. tragedia, Odprawa posłów greckich 1578), J. Słowacki, Z. Krasiński, S. Wyspiański

Jeden z podst. gatunków dramatu; wywodzący się z dionizjów, gdy chór przebierał się za satyrów (z gr. tragos — kozioł i ode — pieśń, czyli „pieśń kozłów”). Przedstawia konflikt tragiczny (wykluczających się racji) między dążeniami wybitnej jednostki a siłami wyższymi (przeznaczeniem, Bogiem, prawami etc.), prowadzący do klęski bohatera (katastrofy). Wg Arystotelesa perypetie bohatera przedstawione w tonie wzniosłości (patos) miały budzić litość i trwogę i prowadzić do przeżycia katharsis. W renesansie skodyfikowano zasadę trzech jedności (czasu, miejsca, akcji), Shakespeare wniósł zderzenie patosu z groteską, zaś romantyzm bohatera-buntownika zmagającego się z wielkimi problemami społ., polit. i metafizycznymi.

  • autor: Zuzanna Rosińska