Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Wzdymaj się, srebrnomodre, nieskończone morze!
Wzdymaj się! Ty mu zahucz, jak tryumfu dzwony!
Wzdymaj się...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Narodziny Afrodyty
I ze srebrzystych pian, co w słońcu nieruchomie
W tęczach świetlanych skier leżą na wód...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Nimfy
Pod księżyca złotawym, zimnym seledynem,
w poblasku ciemno-mgliste morze bezwybrzeżne,
mgieł lotnych pląsające stada złotopierzne...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Pod Portici
Wielki okręt port opływa,
fala modra, srebnogrzywa
idzie cicha i leniwa
za nim w ślad...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Słońce
A tam w dali przezroczysto
jak jezioro lśni się morze —
srebrno-białej gładkiej tafli
jeden wiatru...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Symbol
Wiatr, świszcząc głucho, jak w gęstym sitowiu,
Pełza po wody powierzchni rozchwianej
I, zda się...
Motyw: Morze
Morze kojarzone jest z podwójną symboliką. Z jednej strony morze jako żywioł zmiennych form, tworzonych i unicestwianych co chwilę, stanowiło obraz panteizmu, fascynując oraz przerażając romantyków. Z drugiej strony w twórczości Conrada morze uobecnia działanie przeznaczenia, a zarazem pozwala bohaterom ukazać ich prawdziwą moralną wartość. Ponadto morze łączy się oczywiście z podróżą, przygodą, podbojem, błądzeniem (mit Odyseusza), narażeniem na działanie nieprzewidywalnych, a potężnych sił natury; pamiętać też należy, że w swym przepastnym mrocznym łonie zwykło kryć potwory.