Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze Dwudziestolecie międzywojenne
Tak się lękam, że jesteś wciąż głodna i chora,
Że złą otrzymam wieść, —
I że...
Bolesław Leśmian
Do siostry
Noc, przy zmarłych spędzona, nazywa się — pusta!
Brak tego, o kim łkasz…
Zgniją oczy — i...
Bolesław Leśmian
Do siostry
Noc, przy zmarłych spędzona, nazywa się — pusta!
Brak tego, o kim łkasz…
Zgniją oczy — i...
Bolesław Leśmian
Dziejba leśna
Przygląda się kolejno zwłokom.
Leżą tak grymaśnie…
Ten — na wznak, ów — na boku, a tamten...
Bolesław Leśmian
Dziejba leśna
Nicość ma za podnóżek, trupa — za wezgłowie.
AMAZARAK
I co to za karczemny do trupa...
Bolesław Leśmian
Dziejba leśna
Trup dziewczyny. Trup świeży. Skóra jeszcze gładka.
Ileż to wiosen w kościach? Młodziuchna próchniatka.
I...
Bolesław Leśmian
Jadwiga
Tedy szkielet poskoczył i zacisnął swe pięści!
— «Powiedz, czerwiu, gdzie jest tysiąc obiecanych w niebo...
Bolesław Leśmian
Jadwiga
Tedy szkielet poskoczył i zacisnął swe pięści!
— «Powiedz, czerwiu, gdzie jest tysiąc obiecanych w niebo...
Bolesław Leśmian
Kochankowie
Zatrzepotała martwa powieka, —
I z grobu wyjrzał na światy.
— «Dobrze, żeś przyszła! Gniję daremnie,
Własnego...
Bolesław Leśmian
Kochankowie
Zatrzepotała martwa powieka, —
I z grobu wyjrzał na światy.
— «Dobrze, żeś przyszła! Gniję daremnie,
Własnego...
Motyw: Trup
Ciało człowieka zmarłego, będące namacalnym znakiem obecności śmierci budzi automatycznie przerażenie, strach, narusza porządek egzystencji i aby ów porządek przywrócić, należy poddać trupa odpowiednim zabiegom i ukryć jego rozkład przed oczami żyjących. Wiąże się z tym wiele obrzędów (balsamowanie lub kremacja, złożenie do grobu. (zob. też: śmierć, żałoba, pogrzeb, grób, cmentarz, gotycyzm). Fantazmatyczne twory takie jak upiór, czy wampir budzą przerażenie, ponieważ są trupami „niedoprowadzonymi do porządku”. Naruszenie porządku stanowi też pojawiający się żyjącym duch — to, że nie podążył on za swoim ciałem do innej rzeczywistości, oddzielonej od świata żyjących stanowi rodzaj egzystencjalnego skandalu.