- Drzewo: 1
- Poezja: 1
- Sielanka: 1
- Sława: 1
Interpunkcja:
* Wonna lipa czarnoleska –> Wonna lipa czarnoleska,
Pozwól skryć się o, lutnisto > Pozwól skryć się, o lutnisto
Jerzy LiebertIINa lipę czarnoleską
1
Gęsto niebem przetykana,
Pyszna w gwarze i królewska —
Oto lutnia mistrza Jana,
5Lira, której miodu siła,
Na trzy wieki Polskę spiła.
Z drzewa prostego ciosana,
Jak drzewo ssała u szczytu,
Z bożego pełnego dzbana
10Wyniosłą mądrość błękitu, —
By między życiem a śpiewem,
Nie rozdzielać ziemi z niebem.
SławaDzisiaj, przed zgiełkiem i gwarem,
Pozwól skryć się, o lutnisto,
15Pod owej pieśni konarem,
Jak pod lipą rozłożystą,
Gdzie ptak dzwoni w nocnym chłodzie,
Księżyc rogiem chmury bodzie.
Tu pod niebo rosną wieńce,
20Ponad wielką pustkę miasta,
Struna sama idzie w ręce,
A serce w serce nam wrasta —
Tu cień daje laur z drzewa,
A laur w cieniu dojrzewa.