- Melancholia: 1
- Walka: 1
- Wiosna: 1
Łesia UkrainkaZwycięstwotłum. Marcin Roszkowski
1
Bardzo długo ja wiośnie się poddawać nie chciałam
I nie chciałam jej słuchać w ogóle.
Wszystkie sprawy do serca bardzo przyjąć się bałam,
Sprawy miłe, urocze i czułe.
5Ciągle do niej mówiłam «Ty mnie, wiosno, nie wołaj,
Czary twoje i prośby daremne.
Na co mi twa uroda, taka jasna, wesoła,
Gdy me serce jest smutne i ciemne.»
Ale wiosna nuciła: «Hej, posłuchaj mnie wreszcie,
10Bo tam posłuch, gdzie sięga ma władza.
Ciemny gaj już zapomniał o zimowym areszcie
I w zielonym się stroju przechadza.
Odezwała się chmura, wielkim głosem zagrzmiała,
Błyskawicy oświetlił ją płomień;
15Ciemna ziemia zieloność wszelką z siebie wydała,
Wszystko bije przede mną już czołem.
I na śpiew mój wesoły odpowie.
Na ten głos wszak odzywa się dziś wszystko, co żyje.
20Serce żywe, bijące jest w tobie!»
Chociaż myśl cicho szepcze «Nie dowierzaj tej wiośnie!»,
Nie ochroni przestroga przed klęską.
Moje sny się zbudziły, pieśń rozbrzmiewa wciąż głośniej.
Znowu, wiosno, odniosłaś zwycięstwo.
(z cyklu Melodie z tomu Dumy i marzenia)