Piotr SommerPamiątki po nasTylko o 25, 30 lat
1
Dopóki można, zatrzymujemy ich
przy sobie. Wiemy, że muszą
odejść albo że musimy ich zostawić.
A jednak będą zdzierać z siebie
5nasze ślady przez lata.
Kiedy nadchodzi tamto,
jesteśmy już właściwie gotowi.
Nie wiemy tylko, czy do końca
zachować pozory własnego wyboru —
10że niby tak, kiedy odejdą
będzie lepiej,
czy też upierać się do ostatniej
krwi, jakbyśmy mieli
coś na własność, a oni
15mogli w ten sposób
zapamiętać nas bardziej.