ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Motyw: Imię

Twórczość

powieść psychologiczna Starożytność Renesans Barok Oświecenie Romantyzm Pozytywizm Modernizm Dwudziestolecie międzywojenne Współczesność Aforyzm Edmondo de Amicis François-Marie Arouet (Voltaire / Wolter) Artykuł naukowy Arystofanes Ballada Baśń Charles Baudelaire Marie Beyle (Stendhal) Tadeusz Boy-Żeleński Stanisław Brzozowski George Gordon Byron Miguel de Cervantes Saavedra Joseph Conrad Józef Czechowicz Tadeusz Dołęga-Mostowicz Dramat Dramat romantyczny Dramat współczesny Epika Epos Esej Eurypides Felieton Zuzanna Ginczanka Johann Wolfgang von Goethe Wiktor Gomulicki Stefan Grabiński Jacob i Wilhelm Grimm Fryderyk Hebbel E. T. A. Hoffmann Homer Karol Irzykowski Zygmunt Kaczkowski Rudyard Kipling Komedia Maria Konopnicka Zygmunt Krasiński Józef Ignacy Kraszewski Bolesław Leśmian Gotthold Ephraim Lessing Liryka List Marek Aureliusz Gustav Meyrink Tadeusz Miciński Adam Mickiewicz Molière (Molier) Michel de Montaigne Charles de Montesquieu (Monteskiusz) Friedrich Nietzsche Cyprian Kamil Norwid Opowiadanie Bronisława Ostrowska Helena Janina Pajzderska Pamiętnik Pieśń Edgar Allan Poe Poemat Wacław Potocki Powiastka filozoficzna Powieść powieść dla dzieci i młodzieży powieść historyczna powieść obyczajowa Powieść poetycka Kazimierz Przerwa-Tetmajer Stanisław Przybyszewski Władysław Stanisław Reymont Rainer Maria Rilke Romans Rozprawa Wacław Święcicki Artur Schnitzler William Shakespeare (Szekspir) Henryk Sienkiewicz Juliusz Słowacki Sofokles Władysław Szlengel Tekst religijny William Makepeace Thackeray Tragedia Traktat Andrzej Trzebiński Julian Tuwim Mark Twain Jean Webster Maria Więckowska Wiersz Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) Kazimierz Wyka Stanisław Wyspiański Stefan Żeromski Narcyza Żmichowska Gabriela Zapolska Emil Zola

Motyw: Imię

Znaną rzeczą jest, że imiona bywają znaczące, a niekiedy określają los tych, którzy je noszą. Z tego powodu motyw ten znalazł się na naszej liście. Zmiana imienia wiąże się niekiedy z przemianą wewnętrzną bohatera (tak jest w przypadku dumnego Jacka Soplicy, który został na znak pokuty i przyjęcia postawy pokory księdzem Robakiem). Natomiast w Bartku Zwycięzcy Sienkiewicza czytamy:

,,Bohater mój nazywał się Bartek Słowik, ale ponieważ miał zwyczaj wytrzeszczać oczy, gdy do niego mówiono, przeto sąsiedzi nazywali go: Bartek Wyłupiasty. Ze słowikiem istotnie mało miał wspólnego, natomiast jego przymioty umysłowe i prawdziwie homeryczna naiwność zjednały mu także przezwisko: Głupi Bartek. To ostatnie było najpopularniejsze i zapewne samo jedno tylko przejdzie do historii, chociaż Bartek nosił jeszcze czwarte, urzędowe. Ponieważ wyrazy: człowiek i słowik, nie przedstawiają dla ucha niemieckiego żadnej różnicy, a Niemcy lubią w imię cywilizacji przekładać barbarzyńskie słowiańskie nazwy na bardziej kulturny język, przeto w swoim czasie przy spisach wojskowych miała miejsce następująca rozmowa:
--- Jak się nazywasz? --- pytał Bartka oficer.
--- Słowik.
--- Szloik?... Ach! ja. Gut.
I oficer napisał: ,,Mensch"."

To żartobliwy obrazek, ale mimo to pokazuje, że sprawy imienia bywają niezwykle poważne i znaczące.