Adam Mickiewicz
Dziady, część III
Puch czarny, puch miękki pod głowę podłóżmy,
Śpiewajmy, a cicho — nie trwóżmy, nie trwóżmy.
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść fantastyczna
Starożytność
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
Dialog
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat współczesny
Epika
Epos
Esej
Farsa
Felieton
Fraszka
Gawęda
Hymn
Komedia
Legenda
Liryka
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat heroikomiczny
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Rozprawa
Tragedia
Traktat
Wiersz
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Hrabia wracał do siebie; lecz konia wstrzymywał,
Głową coraz w tył kręcił, w ogród się...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Śród ptaszych głów sterczały główki ludzkie małe,
Odkryte; włosy na nich krótkie, jak len białe...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Że nasz Tadeusz szczerze zakochany w Zosi.
Niechajże przed odjazdem o rękę jej prosi.
Mówiłem...
Adam Mickiewicz
Świtezianka
— „Chłopcze mój piękny, chłopcze mój młody,
Zanuci czule dziewica —
Po co wokoło Świteziu wody
Błądzisz...
Molière (Molier)
Świętoszek
TARTUFFE
wyciągając chustkę z kieszeni.
Ach mój Boże, wprzódy
Nim co powiesz, tę chustkę weź...
Alfred de Musset
Spowiedź dziecięcia wieku
Jakiś martwy bezwład zamącony gorzką rozkoszą, oto stan zwyczajny rozpustnikom. Jest to następstwo życia pod...
Friedrich Nietzsche
Tako rzecze Zaratustra
O, ludzie wyżsi, o waszej to niedoli wieścił mi wczoraj rankiem ów stary wróżbiarz, —
— ku...
Friedrich Nietzsche
Wędrowiec i jego cień
Pokusa, która tak łatwo opanowuje artystę, pokusa tak wybaczalna, iść też raz na zakazaną właśnie...
Autor nieznany
Ze skarbnicy midraszy
Azael, który nie chciał okazać skruchy, po dziś dzień błąka się wśród ludzi, uwodzi ich...
Motyw: Pokusa
Postanowiliśmy oddzielić pokusę od samej czynności kuszenia, ponieważ z pokusą nie musi się wiązać żadne celowe działanie kusiciela. Pokusa może się rodzić w duszy jej ulegającego (lub walczącego z nią) człowieka; może ku niemu płynąć od biernego obiektu (tak często bywa w przypadku pokusy o charakterze erotycznym). Pokusę mogą budzić uciechy cielesne (np. jedzenie czy władza), ale równie często kusi nas np. zrzucenie z siebie brzemienia obowiązku, ucieczka przed wyzwaniami losu — taki jest przecież punkt wyjściowy słynnego monologu Hamleta zaczynającego się od słów „Być albo nie być...”. W tym kontekście samobójstwo stanowi rodzaj pokusy, by uchylić się przed konsekwencjami wynikającymi z kondycji ludzkiej.
