Agaton Giller
Ogólna charakterystyka powstania w 1863 r.
Położenie narodu naszego, od roku 1831 poczynając, było przez wszystkie te lata niezmiernie trudne. Swobody...
Położenie narodu naszego, od roku 1831 poczynając, było przez wszystkie te lata niezmiernie trudne. Swobody...
Walka w tym pamiętnym powstaniu, prowadzona z niezwykłą wytrwałością, dla pokonania której potrzeba było siły...
Rząd Narodowy dobrze wiedział, że aby zwyciężyć, potrzeba wytworzyć potężną, regularną armię. Takiej armii nie...
Obok więc carskiego rządu i władz jego stanął Rząd Narodowy i cały szereg władz najregularniej...
W Rządzie Narodowym powstania nie było ani jednego arystokraty. Był to rząd zupełnie w składzie...
Sprawa włościańska, której rozwiązaniu stale i uporczywie rządy rozbiorcze opierały się, została więc ostatecznie załatwiona...
Pamiętajmy, że profesorowie, czynownicy i w ogóle wszyscy ajenci carscy dążą podstępnie do wydania ludowi...
Jak co do stanów Rząd Narodowy wyobrażał zrównanie wobec prawa i wobec obowiązków, i ta...
Wierny zasadzie unii lubelskiej, Rząd Narodowy pojmował państwo polskie jako całość polityczną, złożoną z trzech...
Okolica prześliczna, ale to tylko ciało; cóż gdybyś pan duszę zobaczył! Jaka olbrzymia, jaka wzniosła...
W odróżnieniu od bardziej ogólnego motywu ojczyzny, ten motyw wskazuje fragmenty tekstów zawierające specyficzne figury, które przez wieki były używane dla określenia właśnie Polski. Szczególnie Polska pod zaborami była w naszej literaturze wciąż definiowana, dookreślana, poszukiwana. Była wszak Polska przedstawiana jako Chrystus narodów, a więc kraj, którego misją miała być powtórna chrystianizacja nardów europejskich oraz ich zbawienie w perspektywie polityczno-eschatologicznej. Stosowano wobec niej metaforę matki, niekiedy zmarłej lub cierpiącej - co miało wzbudzić poczucie obowiązku i wolę jej obrony czy wypełnienia jej testamentu. W Psalmach przyszłości Zygmunta Krasińskiego stylizowana jest na anielicę, córkę Boga. Spotyka się jednak również określenia krytyczne: Słowacki wypominał wszak Polsce, że była pawiem narodów i papugą, a więc cechowała ją nieuzasadniona duma oraz próżność z jednej strony, a naśladownictwo obcych wzorców z drugiej. Polska w stosunku do innych ojczyzn stanowi w związku z tym byt osobny a potężny.