*
— Jestem bardzo stare — zabrzękło — bardzo stare! Odbiłom już więcej, niż to sobie wyobrazić możecie. A...
Gdy kapłan drżącą ręką podał mu straszne lekarstwo, Ramzes wypił je, jak spragniony pije kubek...
Nie czuł już bólu, żaden smutek nie mącił mu duszy, słyszał tylko ustawicznie jej słowa...
Tam Bakbuk, szlachetna kapłanka, kazała Panurgowi pochylić się i ucałować kraj fontanny, potem kazała mu...
— A o mnie się nie trwóżcie, kruszynam tylko, jedno źdźbło z bujnego pola. Wezmą mię...
aż do wysokiej mównicy przenośnej, na której stał pod parasolem wysoki, czerwony i opasły człowiek...
Jest to wypowiedź zawierająca wizję przyszłych wydarzeń (sformułowanych nie na zasadzie rozumowej kalkulacji, ale raczej pod wpływem natchnionego wglądu w istotę rzeczywistości, jasnowidzenia) oraz pouczenie moralne. Proroctwa zwykli głosić nie tylko prorocy (znani przede wszystkim z Biblii), ale również poeci aspirujący do miana wieszcza.
