Henryk Sienkiewicz
Listy z podróży do Ameryki
Ale słońce zajdzie wkrótce. Promienna jego głowa już tylko do połowy wygląda z wody. Po...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Epika
powieść psychologiczna
powieść grozy
powieść fantastyczna
Starożytność
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka
Baśń
Dialog
Dziennik
Epos
Esej
Legenda
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Poemat dygresyjny
Poemat heroikomiczny
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Przypowieść
Publicystyka
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Tekst religijny
Traktat
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
Tymczasem słońce poranne wstało nad step i powlokło chłodnym, bladozłotym światłem całą równinę. Pobliskie kępy...
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
Pan Wołodyjowski był to żołnierz niezrównany i przesławny, ale nie miał w sobie majestatu wielkości...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
— Miasto całe jak w ogniu…
Rzeczywiście słońce zachodziło dnia tego dziwnie. Ogromna jego tarcza zasunęła...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
Potem słońce wychyliło się przez przełęcz gór, ale zarazem dziwny widok uderzył oczy Apostoła. Oto...
Henryk Sienkiewicz
W pustyni i w puszczy
Zbliżał się wieczór. Słońce stało jeszcze dość wysoko, ale przetoczyło się już na stronę jeziora...
Henryk Sienkiewicz
W pustyni i w puszczy
O tej porze dnia wszyscy podróżnicy po Afryce zatrzymują się na południowy wypoczynek i nawet...
Henryk Sienkiewicz
W pustyni i w puszczy
Wjechali teraz na wysoką płaszczyznę, na której wiatr pomarszczył piasek i z której widać było...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Dalsze pieśni
Co za nagroda? co za przyszłość nasza?
Wiśniowieckiego pomnij Jeremiasza!
„Oj! ta mogiła kiedyś się...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Dalsze pieśni
Wkrótce te pole będzie krwawą plamą,
Zwierciadłem, gdzie się śmierci trup przeziera…
Słońce się zdaje...
Motyw: Słońce
Prymarną jego cechą jest siła życiodajna — z tego powodu słońce było niegdyś bogiem' (np. w Europie starożytnym). Rozprasza ciemności, przynosząc nadzieję; wydobywa rzeczy na światło dzienne (a więc też wyjaśnia, odkrywa tajemnice). W chrześcijaństwie powiązane zostało z Bogiem Ojcem, a także jego synem, Chrystusem — jako tym, który przynosi prawdę i wyjaśnia ludziom zamiary boskie. Motywem tym zaznaczamy również fragmenty mówiące o słońcu w znaczeniu dosłownym, jako o jednej z gwiazd, opisujące zjawiska związane z wschodami i zachodami słońca — ale też zaćmieniami słońca (którym zwykle przypisywano rolę omenu, złowieszczego znaku, jak pokazał to np. Prus w Faraonie).
