Zygmunt Kaczkowski
Murdelio
I ty powiadasz, żeś jest uczciwy człowiek i honorowy kawaler? Toż to uczciwość jest, nie...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Wincenty Korotyński
Daj pokój
Daj pokój mi, proszę: jam dla cię, niebogo,
Na miłość za stary, na przyjaźń za...
Wincenty Korotyński
Jak się pościelesz, tak się wyśpisz
Ciężka choroba dziadula przygniotła; —
Więc myśli sobie: „Pożyło się zadość,
Śmierć za plecami — a na...
Zygmunt Krasiński
Irydion
Włosy moje siwe od dawna przestały dziwić się podłości, choć jej może czarne dotąd nie...
Zygmunt Krasiński
Irydion
Ja może lepszych kolei nie obaczę nigdy — ale on, ale ty, Irydionie, wstępując w złotą...
Zygmunt Krasiński
Irydion
Dobrze — teraz ich serca się rozdzielą! —
IRYDION
Już zaczęły się mieszać — w starych, w tych...
Zygmunt Krasiński
Irydion
To dziecię stare, które panuje nad nami. W nim słodycz jest słabością, a słabość staje...
Zygmunt Krasiński
Irydion
Symeonie, Symeonie! Dlaczego ten, co idzie za tobą, co niedawno jeszcze nosił szatę katechumena dziś...
Zygmunt Krasiński
Listy wybrane
Najrzeczywistsze nieszczęście tej ziemi, to nie rozpacz, to nie śmierć, o Dialy, ale to starość...
Motyw: Starość
Dość często spotykamy w literaturze refleksje na temat tego końcowego etapu życia, który wiąże się ze stopniowym wycofywaniem się z aktywności, osłabieniem sił, przemianami obumierającego ciała, często z chorobą. Jednocześnie ludzie starzy mogą być skarbnicą wiedzy zdobytej podczas długiego życia, mogą w społeczności pełnić rolę świadków historii, osób przekazujących i podtrzymujących tradycję, wreszcie: mędrców. Mogą, lecz nie zajmują takiej pozycji automatycznie wraz z osiągnięciem pewnego wieku, nie należy się bowiem łudzić, że:
„Wszak siwizna zwyczajnie talenta posiada,/
Wszak w zmarszczkach rozum mieszka, a gdzie broda siwa,/
Tam wszelka doskonałość zwyczajnie przebywa.” (I. Krasicki, Do króla)
Starość wiąże się także ze wspominaniem.
