Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Epika
powieść psychologiczna
powieść grozy
powieść fantastyczna
Starożytność
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
Biografia
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat współczesny
Dziennik
Epos
Esej
Felieton
Gawęda
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat dygresyjny
Poemat prozą
Pogadanka
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Proza poetycka
Publicystyka
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Traktat
Wiersz
Dziś dla nas, w świecie nieproszonych gości,
W całej przeszłości i w całej przyszłości,
Jedna...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
We dworze pusto: bo drzwi od ganku zamknięto
Zaszczepkami i kołkiem zaszczepki przetknięto.
Podróżny do...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Już Sędzia spał. Więc Woźny cicho wszedł do sieni,
Siadł przy świecy i dobył książeczkę...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Weszli w zamek; Gerwazy stanął w progu sieni:
«Tu — rzekł — dawni panowie dworem otoczeni,
Często...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
«Tak to na świecie wszystko los zwykł kończyć dzwonem!…
Rachunki myśli wielkiej, plany wyobraźni,
Zabawki...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Gerwazy siadł na ziemi, oparł się o ścianę,
I pochylił ku piersiom czoło zadumane.
Światłość...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
«Za mych wielce mościwych panów pozwoleniem:
Te persony, których tu widzicie bez liku,
Przedstawiają polskiego...
Helena Mniszkówna
Ordynat Michorowski
Zadrżał. W przymkniętych oczach rozsunął się śnieżny, lecz ciepły wieczór marcowy. Blask latarni migotał wśród...
Motyw: Wspomnienia
Wspomnienia są funkcją pamięci, osobistym zmaganiem z władzą czasu nad człowiekiem, z przemijaniem. Dzięki wspomnieniom budujemy własną tożsamość, a także tworzymy prywatną wizję historii, którą możemy następnie przekazać jako swoiste dziedzictwo. Z drugiej strony wspomnienia są pożywką całkowicie w nich zanurzonej melancholii. Wspólne wspomnienia są też ważnym tworzywem więzów nazywanych miłością (np. Gustaw z Dziadów jest całkowicie pochłonięty wspominaniem chwil spędzonych z ukochaną).