Krzysztof Kamil Baczyński
Co jest we mnie
I ta ziemia cięższa od orkanów
we mnie ciasnym z hukiem się obraca
i rozdarty...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka
Baśń
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dziennik
Epika
Epos
Esej
Felieton
Komedia
Legenda
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Pieśń
Poemat
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Przypowieść
Psalm
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Rozprawa polityczna
Sonet
Tragedia
Traktat
Wiersz
Krzysztof Kamil Baczyński
Hallelujah
Zejdźcie, formy płomienne! Chłodna ziemia zgasi
i ostudzi, jak metal rozgrzany, postaci,
zatrzyma i przemieni...
![[Ziemia jak ognia słup...]](/media/book/cover_clean/baczynski-ziemia-jak-ognia-slup_lMJuYPU.jpg)
Krzysztof Kamil Baczyński
[Ziemia jak ognia słup...]
Przez nasze oczy próżne łez
o ziemio! płyń polami swemi,
aż każdy z garścią wolnej...
Władysław Bełza
Legenda o garści ziemi polskiej
I wziął w rękę swą sędziwą,
Polskiej ziemi grudkę małą,
I na dłoń mu się...
Władysław Bełza
Legenda o garści ziemi polskiej
Ojców naszych ziemio święta,
Ziemio wielkich cnót i czynów,
Tyś na wskroś jest przesiąknięta,
Krwią...
Władysław Bełza
Polska mowa
Nie tylko kraj ten, w którym żyjecie,
Ojczyzną waszą się zowie:
Bo jest i druga...
Wojciech Bogusławski
Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale
A ja co bym tam robił? Jest tam i beze mnie
Wielu takich, co żyją...
Stanisław Brzozowski
Widma moich współczesnych
Szerokim, wolnym oddechem wznosi się pierś ziemi ponad strudzonymi, zmęczonymi kośćmi, wszystkie je w siebie...
Stanisław Brzozowski
Widma moich współczesnych
Przez otwarte okno wpadało tchnienie jesieni, ten dziwny zapach roli, w którym zamieranie jednoczyć się...
Motyw: Ziemia
Nie myśleliśmy tu o Ziemi jako planecie (wizje z perspektywy kosmicznej opatrywalibyśmy hasłem: obraz świata), ale o jednym z żywiołów. Jako taka związana była od wieków z wyobrażeniami na temat ciała i płodności (ziemia-matka). Ziemia jest również żywiołem melancholii, przypominając o przytłaczającej ociężałości materii. Z jednej strony z jej łona rodzi się ziarno, z drugiej — składane są w nią ciała zmarłych. Kojarzona z grobami (szczególnie zaś grobami przodków), ziemia nie tylko przypomina o śmierci i przemijaniu, ale też i historii i dziedzictwie; tradycja wypisana jest na jej powierzchni za pomocą budowli (lub ich ruin) oraz właśnie rozmaicie oznaczanych miejsc pochówku. Istotnym elementem znaczeniowym tego motywu, częściowo powiązanym z tematyką dziedzictwa i ojczyzny jest ziemia jako własność, część dziedzicznego majątku rodziny. Kwestia prawa do posiadania ziemi na własność była dyskutowana (stając się powodem konfliktów, w tym również rewolucyjnych); np. Mickiewicz był zdania, że cała ziemia jest własnością Boga, zaś ludzie mają jedynie użyczone prawa do niej — o czym z pokorą winni pamiętać właściciele ziemscy (zob. też: szlachcic, sarmata).
