Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 451 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze okresu współczesności
Czytanka świata otworzyła się tu
na obrazkach z zimy
i pan nauczyciel zza chmur, zza...
Władysław Szlengel
Dwaj panowie na śniegu
Ty nie masz domu — ja nie mam domu,
czas głazem na życiach nam legł,
tyle...
Andrzej Trzebiński
Wieczór w śniegu
Rozciągnięty w perspektywach zimy park
tak się skulił, że zamienił drzewa w kule…
Wschód księżyca...
Jerzy Kamil Weintraub-Krzyżanowski
Do Krzysztofa Baczyńskiego albo elegia nocy zimowej
Mieszkam na szczycie wiatru. Białe chaty śnieżyc
trą językiem o szyby i kły lśniące szczerzą...
Motyw: Zima
Pora roku kojarzona z dreszczem zimna i smutku zarazem, została zilustrowana chociażby w Królowej śniegu Andersena czy Chłopach Reymonta. W literaturze zima jawi się jako niezwykle trudny okres, będący wyzwaniem dla kondycji i zaradności człowieka. Monochromatyczny krajobraz uwydatnia ślady ludzkiej działalności i postępu w okiełznaniu niesprzyjających warunków środowiska. Opisy zimy mogą być ponadto obrazami swoistego piękna przyrody, pokrytego lśniącym lodem i śnieżnobiałym puchem. Bywa wykorzystywana jako metafora śmierci, ponieważ jest to czas obumarcia natury.