William Shakespeare (Szekspir)
Wesołe kumoszki z Windsoru
Choć Page, jak łatwowierny dudek, spuszcza się na wierność swojej żony, ja nie tak łatwo...
Choć Page, jak łatwowierny dudek, spuszcza się na wierność swojej żony, ja nie tak łatwo...
Idzie ona teraz do mojej żony, a z nią pachołek Falstaffa. Kto by nie dosłyszał...
A to już za wiele! Panie Ford, niepodobna dłużej wolnym cię zostawić; musimy cię...
Bywa kołem zamachowym szeregu zdarzeń, napędzając ludzi do działania. Za pomocą tego hasła zwracamy uwagę na te momenty w tekście, w których zazdrość jest raczej siłą kierującą postępowaniem niż tylko uczuciem.