Przypisy

habetis legem et prophetas (łac.) — macie prawo i proroków. Król zmieszał dwa miejsca Pisma św. i utworzył jakiś niby cytat, który mu tu był potrzebny: Habent Moysen et prophetas (Łk. 16, 29) i Nolite putare, quoniam veni solvere legem, aut prophetas (Mt. 5, 17). [przypis redakcyjny]

haeredissa (łac.) — dziedziczka. [przypis redakcyjny]

haeret in pectore (łac.) — tkwi w sercu. [przypis redakcyjny]

haeret lateri letalis arundo (łac.) — tkwi w boku śmiertelna strzała. [przypis redakcyjny]

hanc ideam (łac.) — tego sposobu. [przypis redakcyjny]

hanc suscipere provinciam (łac.) — podjąć się tego obowiązku. [przypis redakcyjny]

hebes (łac.) — tępy, ograniczony, tuman. [przypis redakcyjny]

hebes (łac.) — tępy, słaby, głupi. [przypis redakcyjny]

Hectora quis nosset, felix si Troia fuisset (łac.) — Któż by znał Hektora, gdyby Troja była szczęśliwa? (Owidiusz, Tristia, IV, 3, 75). [przypis redakcyjny]

Hectorem quis nosset, felix si Troia fuisset (łac.) — któż by znał Hektora, gdyby Troja była szczęśliwa (Ovidius, Tristia, IV 3, 75). [przypis redakcyjny]

Helsonoriam et Cronoburgum (łac.) — Helsingör i Kronburg. [przypis redakcyjny]

heredissa (z łac.) — dziedziczka. [przypis redakcyjny]

hibernorum (łac.) — zasług zimowych. [przypis redakcyjny]

Hic est piscis, quem Sua Dominatio diabolum nominavit (łac.) — Oto ryba, którą Waszmość nazwał diabłem. [przypis redakcyjny]

hic et nunc (łac.) — niezwłocznie. [przypis redakcyjny]

hic labor juvabit (łac.) — praca ta zajmie. [przypis redakcyjny]

hilari fronte (łac.) — pogodnym czołem. [przypis redakcyjny]

hilari fronte (łac.) — z pogodnym czołem. [przypis redakcyjny]

hoc bonum (łac.) — to dobro. [przypis redakcyjny]

hoc mihi pietas, hoc pia lingua odit (łac.) — to mam za cnotę, tego wzdrygają się uczciwe usta. [przypis redakcyjny]

Hodie mihi, cras tibi (łac.) — dzisiaj mnie, jutro tobie. [przypis redakcyjny]

hominem iniuriatum (łac.) — człowieka skrzywdzonego. [przypis redakcyjny]

Homo est (…) trutina (łac.) — Człowiek jest wzorem bezsilności, łupem czasu, igrzyskiem losu, obrazem niestateczności, szalą zawiści i niedoli. [przypis redakcyjny]

homo sapiens (łac.) — dosł. człowiek rozumny; łac. nazwa dla zoologicznego gatunku: człowiek; do utworów literackich wprowadzona wówczas przez tytuł trylogii powieściowej Przybyszewskiego. [przypis redakcyjny]

honorifice (łac.) — zaszczytnie, bez uszczerbku mej sławy. [przypis redakcyjny]

honorifice (łac.) — ze czcią, grzecznie, uprzejmie. [przypis redakcyjny]

honoris causa (łac.) — określenie honorowego tytułu naukowego bądź godności honorowej. [przypis redakcyjny]

honoris gratia (łac.) — dla oddania czci. [przypis redakcyjny]

honoris palmam (łac.) — klejnot czci. [przypis redakcyjny]

honoris palmam (łac.) — palmę sławy, cały zaszczyt. [przypis redakcyjny]

hora canonica (łac.) — godzina kanoniczna, tu: pora obiadu. [przypis redakcyjny]

Horae diurnae (łac.) — godziny dnia; tu: książki do nabożeństwa, zawierające modlitwy na różne godziny dnia. [przypis redakcyjny]

horribile dictu (łac.) — strach się przyznać. [przypis redakcyjny]

Horror (łac.) — zgroza. [przypis redakcyjny]

Hostibus agitatus (łac.) — pędzony przez wrogów. [przypis redakcyjny]

hostiliter (łac.) — po nieprzyjacielsku. [przypis redakcyjny]

hostis, hostis (łac.) — wróg, obcy, tu C. lm hostibus: wrogom. [przypis redakcyjny]

hostis patriae et reus criminis laesae maiestatis (łac.) — nieprzyjacielem ojczyzny i winnym zbrodni obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]

hucusque (łac.) — dotąd. [przypis redakcyjny]

huic operi (łac.) — temu dziełu. [przypis redakcyjny]

humerał (z łac.) — białe, lniane chusty, wdziewane przez księdza pod albę i ornat. [przypis redakcyjny]

humillime (łac.) — najuniżeniej. [przypis redakcyjny]

humillimus servus (łac.) — najniższy sługa. [przypis redakcyjny]

hunc et non alium (łac.) — tego, a nie innego. [przypis redakcyjny]

hunc nexum, hanc copulam (łac.) — ten związek, tę spójnię. [przypis redakcyjny]