Przypisy

paiża a. paiż (daw.) — tarcza. [przypis redakcyjny]

paiża (daw.) — tarcza. [przypis redakcyjny]

paiż (daw.) — tarcza. [przypis redakcyjny]

pajuk (daw.) — członek służby lub straży przybocznej; lokaj. [przypis redakcyjny]

palcat (daw.) — kij używany do wprawiania się w szermierce. [przypis redakcyjny]

palestrant (daw.) — członek palestry, czyli adwokat. [przypis redakcyjny]

pamfil (daw.) — dama atutowa w grze w mariasza. [przypis redakcyjny]

pamiątka* (daw.) — upamiętniający znak (dziś znaczenie węższe); nieszczęsna pamiątka: znak świadczący o nieszczęściu i upamiętniający je. [przypis redakcyjny]

pamroczyć się (daw.) — zmierzchać się. [przypis redakcyjny]

panacea (daw.) — lekarstwo na wszystkie choroby. [przypis redakcyjny]

pantalony (daw.) — spodnie. [przypis redakcyjny]

parch (daw.) — przykry zapach. [przypis redakcyjny]

pard (daw.) — lampart. [przypis redakcyjny]

parentela (daw.) — pokrewieństwo. [przypis redakcyjny]

parlament (daw.) — [tu:] sąd cesarski. [przypis redakcyjny]

partyzant (daw., z fr.) — stronnik, zwolennik. [przypis redakcyjny]

pas (daw.) — prawo przejścia. [przypis redakcyjny]

paszczeka (daw.) — paszczęka. [przypis redakcyjny]

paszt (daw.) — papka, ciasto. [przypis redakcyjny]

patron (daw.) — tu: zawodowy obrońca sądowy, adwokat. [przypis redakcyjny]

pawęza (daw.) — tarcza. [przypis redakcyjny]

pawęza (daw.) — tarcz. [przypis redakcyjny]

pawiment (daw.) — posadzka. [przypis redakcyjny]

pech (daw.) — węch. [przypis redakcyjny]

personat (daw.) — osobistość. [przypis redakcyjny]

perspektywa (daw.) — luneta. [przypis redakcyjny]

petercyment (daw.) — wino hiszpańskie. [przypis redakcyjny]

piecza (daw.) — staranie (o coś). [przypis redakcyjny]

pielesz (daw.) — gniazdo. [przypis redakcyjny]

pierwospy (daw.) — pierwszy sen. [przypis redakcyjny]

pierwszy (daw.) — pierwotny, poprzedni. [przypis redakcyjny]

pierwszy (daw.) — [tu:] pierwotny, poprzedni. [przypis redakcyjny]

pilch (daw.) — popielica. [przypis redakcyjny]

pisać (daw.) — zaciągać się do wojska. [przypis redakcyjny]

pisać się (daw.) — popisywać się. [przypis redakcyjny]

pławiony (daw.) — [tu:] hartowany. [przypis redakcyjny]

pław niezbrodzony (daw.) — woda [głęboka, niedająca się przebyć w bród]; morze. [przypis redakcyjny]

pławy (daw.) — płetwy. [przypis redakcyjny]

płazą (daw.) — [dziś:] płazem. [przypis redakcyjny]

płazą (daw.) — [dziś r.ż.:] płazem; [tj. nie ostrzem]. [przypis redakcyjny]

płazą (daw.) — płazem [tj. nie ostrzem]. [przypis redakcyjny]

płeć (daw.) — cera, skóra, karnacja. [przypis redakcyjny]

płeć (daw.) — skóra, cera. [przypis redakcyjny]

płowić (daw.) — czynić szarym, płowym. [przypis redakcyjny]

płużyć (daw.) — popłacać, sprzyjać. [przypis redakcyjny]

płużyć (daw.) — sprzyjać, godzić się. [przypis redakcyjny]

plaskury (daw.) — praszczury, prawnuki. [przypis redakcyjny]

plon (daw.) — [tu:] zdobycz. [przypis redakcyjny]

pludry (daw., z niem.) — krótkie spodnie, często bufiaste, z rozcięciami, ukazującymi podszewkę. [przypis redakcyjny]

pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie, bufiaste spodnie z pionowymi rozcięciami ukazującymi podszewkę, sięgające do połowy ud lub do kolan. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. Stanowiły element daw. stroju dworskiego, jak również ubioru żołnierskiego. W Polsce w XVII–XVIII w. nazywano tak każde spodnie sięgające powyżej kolan; por. pumpy. [przypis redakcyjny]

plużyć (daw.) — powodzić się. [przypis redakcyjny]

półgęsek (daw.) — połowa tylnej części gęsi bez nogi i bez kości, obszyta w gęsią skórę i uwędzona. Rodzaj wędliny z gęsi. [przypis redakcyjny]

półokręcie (daw.) — mały okręt. [przypis redakcyjny]

późny (daw.) — dawny, odległy czasem. [przypis redakcyjny]

pobliżu (daw.) — w pobliżu. [przypis redakcyjny]

pobocz (daw.) — lejce, cugle. [przypis redakcyjny]

pobrat (daw.) — pobratymstwo, zbratanie się. [przypis redakcyjny]

pochmurze (daw.) — pochmurne niebo. [przypis redakcyjny]

pochodzisty (daw.) — przystępny. [przypis redakcyjny]

pochop (daw.) — rozmach. [przypis redakcyjny]

pochopny (daw.) — prędki, wartki. [przypis redakcyjny]

pochutnywać (daw.) — smakować sobie, podobać się. [przypis redakcyjny]

pociecha (daw.) — radość i nadzieja; pocieszenie. [przypis redakcyjny]

pocieszny (daw.) — przynoszący pocieszenie. [przypis redakcyjny]

podarza (daw.) — podarunki. [przypis redakcyjny]

podjadek (daw.) — pochlebca, podjudzacz. [przypis redakcyjny]

podkróli (daw.) — namiestnik, wicekról. [przypis redakcyjny]

podłabić (daw.) — pognieść. [przypis redakcyjny]

podla (daw.) — [przysłówek:] podle; [według, wzdłuż]. [przypis redakcyjny]

podobno (daw.) — zapewne. [przypis redakcyjny]

podołek (daw.) — łono. [przypis redakcyjny]

podomno (daw.) — podobno. [przypis redakcyjny]

podrąbić (daw.) — podrąbać; [podciąć]. [przypis redakcyjny]

podrąbić (daw.) — podrąbać; [porąbać]. [przypis redakcyjny]

podrąbić (daw.) — podrąbać; [por. dzisiejsze: podrobić]. [przypis redakcyjny]

podszywać (daw.) — tu: ranić, drażnić. [przypis redakcyjny]

pod trzydzieści (daw.) — około trzydzieści. [przypis redakcyjny]

podżeg a. podżega (daw.) — podżeganie; podszept, namowa do złego. [przypis redakcyjny]

pogoda (daw.) — sposobność. [przypis redakcyjny]

pogoda (daw.) — [tu:] sposobność. [przypis redakcyjny]

pogonia (daw.) — pogoń. [przypis redakcyjny]

pogotowiu (daw.) — tym bardziej. [przypis redakcyjny]

pogranica (daw.) — pograniczna okolica; [dziś: pogranicze]. [przypis redakcyjny]

pohaniec (daw.) — muzułmanin (Turek lub Tatar; poganin); określenie pogardliwe. [przypis redakcyjny]

po harapie (daw.) — po wszystkim. [przypis redakcyjny]

pohoży (daw.) — pomyślny, nadarzający się. [przypis redakcyjny]

pojazda (daw.) — wiosło. [przypis redakcyjny]

pojazd (daw.) — jazda, podróż konna. [przypis redakcyjny]

pokarmować (daw.) — popasać. [przypis redakcyjny]

pokawić (daw.) — pomylić. [przypis redakcyjny]

pokinąć (daw.) — porzucić. [przypis redakcyjny]

pokład (daw.) — skarbiec. [przypis redakcyjny]

pokład (daw.) — skarb. [przypis redakcyjny]

pokryty (daw.) — obłudny. [przypis redakcyjny]

pokusa (daw.) — duch piekielny, mara. [przypis redakcyjny]

pokwapić (daw.) — pospieszyć się. [przypis redakcyjny]

poły (daw.) — sieć podwójna na ptaki. [przypis redakcyjny]

pola stawić (daw.) — walczyć. [przypis redakcyjny]

pol (daw.) — biegun. [przypis redakcyjny]

polityczny (daw.) — grzeczny, nie prostak, mający obycie. [przypis redakcyjny]