Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 23 przypisów.
bekiesa a. bekiesza (z węg.) — futro długie węgierskim krojem. [przypis redakcyjny]
czuja a. czucha (z węg.) — suknia długa futrem podszyta, szuba. [przypis redakcyjny]
czyn (starop.; z węg. csin: fortel, podstęp) — [tu:] machina wojenna. [przypis redakcyjny]
deresz (z węg.) — koń maści czarnej lub czerwonej, pomieszanej z białą (szronek). [przypis redakcyjny]
deresz (z węg.) — tu: mętny, słaby trunek, lura. [przypis redakcyjny]
dołmona (z węg. dolmany) — szata zwierzchnia na zbroi. [przypis redakcyjny]
dołoman (z węg. dolmany) — szata zwierzchnia na zbroi. [przypis redakcyjny]
dołoma (z węg. dolmany) — szata zwierzchnia na zbroi. [przypis redakcyjny]
Eljen Magyar! (węg.) — niech żyją Węgry! [przypis redakcyjny]
gas (z węg.) — strach, bieda, zguba. [przypis redakcyjny]
hajduk (węg.) — w wojsku polskim XVI i XVII w. szeregowiec piechoty węgierskiej, z czasem służba nadworna ubrana z węgierska; tu: w znaczeniu przenośnym. [przypis redakcyjny]
hajduk (z węg.) — chłopiec usługujący, pachołek ubrany w specjalny, obcisły strój kroju węgierskiego. [przypis redakcyjny]
hajduk (z węg.) — lokaj. [przypis redakcyjny]
hajduk (z węg.) — żołnierz tzw. piechoty węgierskiej, straż piesza. [przypis redakcyjny]
husarze (z węg. huszár) — wyborowa jazda polska, odznaczająca się zbytkownym strojem i kosztownym uzbrojeniem ze skrzydłami u pleców; uzbrojenie husarzy stanowiły: szabla u boku, koncerz pod kolanem, młot do rozbijania zbroi nieprzyjacielskiej, kopia o długości 8,5 łokcia (tj. ok. 5 m) oraz pistolety. [przypis redakcyjny]
karwasz (z węg.) — naramienniki metalowe. [przypis redakcyjny]
karwasz (z węg.) — tutaj: wyłóg, mankiet rękawicy. [przypis redakcyjny]
katona (z węg.) — żołnierz. [przypis redakcyjny]
kuczma (z węg.) — rozczochrane włosy; czapka futrzana. [przypis redakcyjny]
łogosz (starop., z węg. lógós) — koń obok wprzężony; łagoszem spięte cztery jednoroszcze: [wprzęgnięte] wpobocz. [przypis redakcyjny]
magierka (z węg.) — czapka węgierska, okrągła, wysoka. [przypis redakcyjny]
rokosz (z węg.) — zbrojny opór, powstanie. [przypis redakcyjny]
szałas (z węg.) — namiot polny, buda naprędce sklecona. [przypis redakcyjny]
