Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Ej, szkoda, że pan łowczy nie wiedział łożyska!…
Krew mu z rozbitych piersi czarnym sznurem...
Władysław Syrokomla
Grabarz
A tam pod ziemią… trupie kościska
Gniją — zwyczajnie jak glina.
Na trupie dziécka wąż się...
Władysław Syrokomla
Janko Cmentarnik
Szkoda!… Szkoda Wasili, żeś ty nie był z nami!
Przyniosłem miód dla ciebie, — w ręce...
Władysław Syrokomla
Pocztylion
Wśród wichru poświstów, głos z płaczem zmieszany,
W bok drogi gdzieś woła pomocy;
Myśl piérwsza...
Władysław Syrokomla
Pogrzeb młodego rolnika
Młodzieńcze! straszno ci w grobie?
W obumarłych źrzenicach łza ci pewno stoi,
Żal sercu rzucać...
Władysław Syrokomla
Wspomnienia Nieświeża
To gród trupi — ludniejszy od żyjących miasta:
Mogiła przy mogile, syny trupich kości,
Robaki odraźliwe...
Motyw: Trup
Ciało człowieka zmarłego, będące namacalnym znakiem obecności śmierci budzi automatycznie przerażenie, strach, narusza porządek egzystencji i aby ów porządek przywrócić, należy poddać trupa odpowiednim zabiegom i ukryć jego rozkład przed oczami żyjących. Wiąże się z tym wiele obrzędów (balsamowanie lub kremacja, złożenie do grobu. (zob. też: śmierć, żałoba, pogrzeb, grób, cmentarz, gotycyzm). Fantazmatyczne twory takie jak upiór, czy wampir budzą przerażenie, ponieważ są trupami „niedoprowadzonymi do porządku”. Naruszenie porządku stanowi też pojawiający się żyjącym duch — to, że nie podążył on za swoim ciałem do innej rzeczywistości, oddzielonej od świata żyjących stanowi rodzaj egzystencjalnego skandalu.