Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
Dokąd idę? po płaskim lustrze
czy po niebie głową w dół?
Rozcinają się sny upalne...
Krzysztof Kamil Baczyński
Lodowisko
Straszne, strzaskane ludzkie wozy,
ciała bez sumień, ciemne węże,
gdzie się odwrócę, za mną prężą...
Krzysztof Kamil Baczyński
Wiatr
Wiatr bluzga, jak krew się sączy,
na oczy — ciemności płachta,
w nim omackiem błądząc
czuję...
Krzysztof Kamil Baczyński
[Ziemia jak ognia słup...]
A kiedy ryczy butów huk
po twarzach żon i synów, matek,
to każdy trup jest...
Krzysztof Kamil Baczyński
Z szopką
Anioł biały szopkę niósł.
*
Aż na grudzie stopą lekką;
stanął niby mgłą i skałą.
i...
Motyw: Trup
Ciało człowieka zmarłego, będące namacalnym znakiem obecności śmierci budzi automatycznie przerażenie, strach, narusza porządek egzystencji i aby ów porządek przywrócić, należy poddać trupa odpowiednim zabiegom i ukryć jego rozkład przed oczami żyjących. Wiąże się z tym wiele obrzędów (balsamowanie lub kremacja, złożenie do grobu. (zob. też: śmierć, żałoba, pogrzeb, grób, cmentarz, gotycyzm). Fantazmatyczne twory takie jak upiór, czy wampir budzą przerażenie, ponieważ są trupami „niedoprowadzonymi do porządku”. Naruszenie porządku stanowi też pojawiający się żyjącym duch — to, że nie podążył on za swoim ciałem do innej rzeczywistości, oddzielonej od świata żyjących stanowi rodzaj egzystencjalnego skandalu.