Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
A rzeka szemrze, płynie w mrokach,
Płynie i płynie coraz dalej…
A coś w niej...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Przy Morskim Oku
Ku głębiom twoim, martwa wodo, ścieka
Wiecznie szumiąca z urwisk stromych rzeka;
Nigdy się szum...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Rzeka mistyczna
Coraz dalej płyniesz, rzeko, rzeko,
brzeg twój coraz pustszy i urwistszy,
a twe wody płyną...
Mikołaj Sęp Szarzyński
Pannie Jadwidze Tarłównie kwoli
I was, nadobne Nimfy, wspomieniemy,
A zawsze ciebie naprzód przed inemi,
Którą Dniestr rybny, którą...
Jerzy Kamil Weintraub-Krzyżanowski
*** [Ach, jak ogłusza to wszystko...]
to drzewo,
które przygważdża nieboskłon do ziemi
pachnącej wiosną, której jeszcze nie ma,
choć się...
Jerzy Kamil Weintraub-Krzyżanowski
Do Krzysztofa Baczyńskiego albo elegia nocy zimowej
Pamiętaj — gdy mróz taje, krew się wolno sączy.
Gdzie stąpniesz, drzemią burze ścięte w lód...
Stanisław Wyspiański
Pociecho moja ty, książeczko...
nad wielką siedzę schylon rzeką,
wód pędem chyżym fale cieką,
wiary potęga rośnie w mocy...
Motyw: Rzeka
Jako woda płynąca — rzeka wiąże się z motywem przemijania i zmienności rzeczywistości (co znajduje odbicie w klasycznych maksymach Heraklita z Efezu), a więc w jakiś sposób odsyła też do przemyśleń na temat kondycji ludzkiej czy obrazu świata. W literaturze polskiej (u Orzeszkowej, czy Żeromskiego) rzeka kojarzona jest historią (jest jej niemym świadkiem) i tradycją — a więc raczej z trwaniem niż przemijaniem.