Spis treści
Pisownia łączna/rozdzielna: jakgdyby > jak gdyby; zdaleka > z daleka; niema > nie ma.
Interpunkcja, np.: i ducha wynurza z łachmanów i wyciąga paździory swych dłoni > i ducha wynurza z łachmanów, i wyciąga paździory swych dłoni; Wygrywał swoje skoczne ku niebu turkoty, — > Wygrywał swoje skoczne ku niebu turkoty,
ŁąkaPieśni kalekująceZaloty
1
KalekaNędzarz bez nóg, do wózka na żmudne rozpędy
Przytwierdzony, jak zielsko do ruchomej grzędy,
Zgroza bladych przechodniów i ulic zakała[1],
Obsługując starannie brzemię swego ciała,
5Kręci korbę, jak gdyby na lirze[2] w czas słoty
Wygrywał swoje skoczne ku niebu turkoty —
I nad brzegiem urwistym tęczowych rynsztoków
Toczy się wraz z odbiciem zmydlonych obłoków,
10Do przystani stóp bosych — i ducha wynurza
Z łachmanów, i wyciąga paździory[4] swych dłoni
Ku jej zębom śnieżystym, i tak mówi do niej:
Kaleka, Pożądanie, Miłość«Kocham strzęp twojej błotem zbryzganej spódnicy,
Kocham głośny twój oddech! Na całej ulicy
15Ty jedynie mym ustom bywasz tak potrzebna!
Wlekąc mię[7], wyda na świat płód nowych udręczeń.
W tym mój tryumf, że jestem niestrudzony klęczeń[8]
20Potwór błaga cię o nią! Przyjm[11] moje zaloty!
Wnijdź[12] naga i bezwstydna w mej nędzy bezdomność
I tak pieść, by wargami pożreć mą ułomność!»
Ona mu się broni,
A on mówi do niej:
25
Kaleka, Pożądanie, Nadzieja«Wszak musi ktoś pokochać to, co już się stało —
I ten wózek męczeński, i korbę zbolałą,
I żądzę w resztkach cielska, jak w zgliszczach, poczętą,
I ten ochłap człowieka, co chce być przynętą!
Odsłoń czar w mej brzydocie! Znijdź[13] z wyżyn do karła!
30Bądź posłuszna mym dłoniom, jak ślepa lub zmarła!
Erotyzm, CiałoZdołam być nieodparty, jako grzech i zguba,
I potrafię wysiłkiem zmyślnego kadłuba[14]
Zdobyć się na pieszczoty słodkie, jak czereśnie,
Których dotąd nikt nigdy nie oglądał we śnie!»
35
Ona mu się broni,
A on mówi do niej:
«Małoż[15] ci pół człowieka, by stał się twym skarbem?
PrzysięgaChcę być drogą ci raną, wiernym tobie garbem!
Czyż próżni, którą nóg mych nieobecność tworzy,
40Nie zapełni ból, miłość ni jęk mych bezdroży?
MarzenieŚmiech mię bierze! O, gdybym ziemię nieobjętą
Mógł uderzyć raz w życiu zdrową, silną piętą
I widzieć, jak zdeptana pod stopą wygląda!
Rozpacz, ŚmierćŚpieszno mi w nieskończoność! Wiem, że mnie pożąda
45I bez wstrętu spożyje me łachy i żale.
Kaleka, Miłość, MarzenieSą gdzieś dłonie mi chętne i usta — korale,
Co od głów się przesuną w pieszczocie ochoczej
Aż do stóp, których nie ma! Niech wóz się potoczy
Na przełaj[16] — tam, gdzie właśnie ode mnie z daleka
50Ktokolwiek, zwierz lub robak, na mą miłość czeka!»
Ona mu się broni,
A on w zaświat stroni,
Rozczarowanie, BłądzenieOna go swoim czarem do bólu zachęca,
A on patrzy, nie patrząc, i korbę pokręca,
55I odjeżdża — odjeżdża — gdziekolwiek — pośpiesznie,
Turkocząc i furkocząc, niezgrabnie i śmiesznie,
Odjeżdża, kalekując[17], w poszukiwań znoje,
W kraje przygód miłosnych, w wieczne niepokoje.
Przypisy
[15]
małoż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż, pełniącą funkcję wzmacniającą. [przypis edytorski]
Bezpieczne płatności zapewniają:
Dane do przelewu tradycyjnego:
nazwa odbiorcy
Fundacja Wolne Lektury
adres odbiorcy
ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa
numer konta
75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
tytuł przelewu
Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail
wpłaty w EUR
PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374
Wpłaty w USD
PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385
SWIFT
WBKPPLPP
Proszę czekać...
Słuchaj od tego miejsca
