Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Liryka Romantyzm
Adam Mickiewicz
Widzenie
Cyprian Kamil Norwid
Przeszłość
Juliusz Słowacki
Anhelli
Lecz nie kuście mnie o cudy; albowiem jesteście ludem starym, a wskrzesić was cudem jest...
Juliusz Słowacki
Anhelli
Niedaleko więc zaszedłszy, ujrzeli obóz cały małych dzieciątek i pacholąt gnanych na Sybir, które odpoczywały...
Juliusz Słowacki
Anhelli
Obróciwszy się więc Szaman do Anhellego, rzekł: cóż uczynię z tą zgrają kawek? Chceszli, abym...
Juliusz Słowacki
Do Teofila Januszewskiego
Juliusz Słowacki
Godzina myśli
Juliusz Słowacki
Hymn o zachodzie słońca na morzu (Smutno mi, Boże!...)
Juliusz Słowacki
Hymn o zachodzie słońca na morzu (Smutno mi, Boże!...)
Motyw: Dziecko
Dziecko posiada dwoisty status w literaturze. Niekiedy przypisywana jest mu naiwność, dzięki czemu obserwowany przez nie świat odkrywa swą obłudę. Kiedy indziej zaś podkreśla się cechujące dzieci okrucieństwo. W romantyzmie uformowany został swoisty mit dziecka jako posiadającego ,,naturalny" dostęp do prawdy, dar jasnowidzenia i przeczucia (taki jest mały Orcio w Nie-Boskiej komedii). Dziecko bywa beztroskie i niewinne (angeliczne), ale niekiedy posiada cechy diaboliczne.