Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
François Rabelais
Gargantua i Pantagruel
— Do kroćset jąder kapłonich — odparł brat Jan — lepiej się rozumiem na tamecznych obyczajach i ceremoniach...
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
On komplementy stroił już do cycka, nim go ssać zaczął. Jest to jedna z baniek...
William Shakespeare (Szekspir)
Poskromienie złośnicy
Czy z panią młodą powraca pan młody?
GREMIO
Pan, lecz nie młody, to pan nie...
William Shakespeare (Szekspir)
Romeo i Julia
Co to za infamis, proszę pana, co się tak poważył rozpuścić cugle swemu grubiaństwu?
ROMEO...
William Shakespeare (Szekspir)
Troilus i Kresyda
PANDARUS
Piękne pozdrowienie tobie, pani, i całej tej pięknej kompanii; niech piękne życzenia prowadzą was...
Motyw: Grzeczność
O grzeczności mówiono wiele w oświeceniu — epoce literackiej, której jednym z wyznaczników jest dydaktyzm. Jest to np. częsty motyw Satyr Krasickiego, niekiedy przywoływany w ironiczny sposób; grzeczność staje się tu niekiedy synonimem zewnętrznej ogłady, ale też fałszu, pozy, maski:
,,Grzeczność — talent nie lada, ten rad w dworach gości,
Ten kształci oświecone jasne wielmożności,
Ten jest cechą każdego, co się dworu ima,
Co pozoru ma nazbyt, a istoty nie ma,
Zgoła co jest dworakiem."
Pamiętać jednak należy również o niełatwej sztuce grzeczności opisywanej w Panu Tadeuszu, a będącej filarem ładu społecznego: grzeczność stanowi tu zbiór zasad pozwalających uszanować pozycję i zasługi każdego.
