ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Artykuł
Bajka
Ballada
Baśń
Dialog
Dramat
Dramat niesceniczny
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Dramat współczesny
Dziennik
Epika
Epos
Esej
Felieton
Fraszka
Gawęda
Hymn
Komedia
Legenda
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Poemat alegoryczny
Poemat dygresyjny
Poemat heroikomiczny
Poemat prozą
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść dworna
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Praca naukowa
Przypowieść
Publicystyka
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Rozprawa
Tragedia
Tragifarsa
Traktat
Wiersz
A kiedy odjeżdżał — ta bladła i mdlała,
O sztylet prosiła, bo zabić się chciała.
„Żyj...
Juliusz Słowacki
Duma o Wacławie Rzewuskim
I popłoch się wmieszał. Ów, co był przyczyną
Wszczętego popłochu, nie przeżył godziną.
Bojaźni nie...
Juliusz Słowacki
Godzina myśli
Żegnał się — za łzy dawał wesołe uściski
I pucharem o nasze puchary uderzył.
Odszedł. Wtem...
Juliusz Słowacki
Kordian
Zabił się — młody… Zrazu jakaś trwoga
Kładła mi w usta potępienie czynu,
Była to dla...
Juliusz Słowacki
Kordian
Światła nocy błyskają na nieba szafirze,
Myśl zbłąkana w błękity niebieskie upadła,
Oto ją gwiazdy...
Juliusz Słowacki
Kordian
Droga moja nie nazbyt daleka,
Koń ma złote podkowy, tysiąc czątych warte;
Wygrałem je był...
Juliusz Słowacki
Kordian
Słyszę tętent… to Kordian! — więc okno otworzę —
Nie, może bym za zbytnią troskliwość wydała…
Co...
Juliusz Słowacki
Kordian
Oj paniczu mój drogi, na cóż tobie było
Ten pistolet przykładać do białego czoła?…
Pamiętam...
Juliusz Słowacki
Maria Stuart
BOTWEL
ze wzgardą.
Trzy lata?
Kres nadto oddalony, błąd twój nadto gruby.
Trzy dni dla...
Motyw: Samobójstwo
Samobójstwo, będąc rodzajem śmierci z wyboru, jest w kulturze ukształtowanej przez chrześcijaństwo traktowane jako naruszenie porządku natury, poważny grzech oraz tchórzostwo (uchylenie się przed stawieniem czoła losowi — por. dylematy Hamleta). Z tego powodu samobójcom odmawiano religijnego pogrzebu; stawali się oni — po śmierci — wyrzutkami społeczeństwa. Jednakże, jak wiadomo w innych kulturach (choćby w starożytnym Rzymie, czy w Japonii) w pewnych okolicznościach był to rodzaj śmierci honorowej i godnej, wymagającej przy tym pewnej siły charakteru i odwagi (por. choćby przykład śmierci Petroniusza w Quo vadis). Swoisty urok miało samobójstwo dla romantyków i w tym okresie było otoczone aurą melancholijnego piękna.