Juliusz Słowacki
Ostatnie wspomnienie. Do Laury
Okruszynami serca, miłości
Karmiłem blade widziadła…
Ale łza taka, jak łza przeszłości,
Na żadne serce...
Motywem tym szczególnie chętnie posługiwano się w literaturze okresu preromantyzmu (por. Cierpienia młodego Wertera Goethego) i romantyzmu, kiedy to serce przeciwstawiano rozumowi. Pod nazwą serce kryje się czasem intuicja, umiejętność współodczuwania z innymi, zdolność do miłości i miłosierdzia, wrażliwość, pozaracjonalna mądrość, czy wiedza, a wreszcie — dusza.