ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Ogromnym wstydem spłoniony na twarzy;
Podobny temu, co nieszczęście marzy,
A marząc życzy, by to...
Dante Alighieri
Boska komedia, Piekło
Rapho Lmaj Amec! jakaś mowa brzmiała
Dzika, nam obca, z jego dumnej gęby,
Dla której...
Autorka nieznana
W godzinę śmierci
Wiem, że ten wiersz też skończy marnie,
Gdzieś w jakimś piecu czy klozecie;
Lecz pragnę...
Władysław Bełza
Modlitwa polskiego dziewczęcia
Wiem ja, bo mi o tym
Mama powiadała:
Żem dziecię tej ziemi,
Żem jest Polka...
Władysław Bełza
Polska mowa
Nie tylko kraj ten, w którym żyjecie,
Ojczyzną waszą się zowie:
Bo jest i druga...
Władysław Bełza
Polska mowa
Więc czcij to słowo, co się u świata
Okryło zasług wawrzynem!
Bo kto nim gardzi...
Paweł Beręsewicz
Czy trudno jest być pisarzem?
Dobiegam w średnim pędzie,
jak ptak się serce tłucze
i „Klucze! — myślę. — Klucze!
Gdzie te...
Miłosz Biedrzycki
Hołd (Dwa sonety)
Kraków, 29.01.1991 — hej! co u Was
nowego słychać, bo u mnie nic nowego...
Miłosz Biedrzycki
Hołd (Dwa sonety)
nic nowego nie słychać, więc mówię,
że u moich znajomych, których Wy nie
znacie niestety...
Motyw: Słowo
Jest słowo stwórcze — to, które było na początku według Ewangelii Jana oraz słowo poetyckie — również tworzące światy. Poeci romantyczni chętnie odwoływali się do tej pierwotnej, ewangelicznej boskiej mocy słowa. Byli jednak i sceptycy, którzy, jak Hamlet w książkach widzieli tylko pustkę słów („Słowa, słowa, słowa”) nie docierających do istoty rzeczywistości. Słowo łączy się więc tematycznie z hasłami takimi jak stworzenie, twórczość, poeta, literat, książka. W romantyzmie trwała dyskusja nad etymologią nazwy Słowian; jedni uważali, że pochodzi ona od sławy, inni, że od słowa (pierwsza koncepcja podkreślała w ukształtowaniu słowiańskiej tożsamości rolę walecznych, bohaterskich czynów orężnych, druga — rolę poetów).