Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przez cały przestwór, przez daleki,
Głuchą za sobą tęskność wlecze,
Snać dźwigającą wieki… wieki…
Za...
Jan Kasprowicz
III (Zazdroszczę nieraz tym, co w grobach leżą...)
I dla tych bytów, co, stargawszy siły
W przebojach z życiem, na swój los się...
Jan Kasprowicz
I (Wierzyłem zawsze w światła moc...)
Wierzyłem zawsze w światła moc,
Władnącą nad mrokami,
A przecież nieraz wiarę tę
Gorzkimi zlewam...
Jan Kasprowicz
Moja pieśń wieczorna
O tej godzinie, co szczęście niesie,
pieśń się kołysze po krzach, po lesie,
po falach...
Jan Kasprowicz
VII (Życia ogromne morze grzmi przede mną...)
A ja na brzegu stoję zadumany,
Lękam się nawet spojrzeć na bałwany,
Oczy mam tylko...
Jan Kasprowicz
V (Z głębin przestworu, z ciemnych chmur...)
Mrok ją ogarnia, mrok i żal:
skarży się swojej doli:
I duch, co życia przywiódł...
Jan Kasprowicz
XI (Bólu szemrzący zdrój...)
Bólu szemrzący zdrój i cichej melancholii
Łagodny poszum ten czemu mi płynie z duszy?
Czy...
Motyw: Melancholia
Jest to stan głębokiego, egzystencjalnego smutku, poczucia straty (często nie mającej określonego przedmiotu) oraz bezpowrotnego zagubienia sensu życia. Melancholię wiązać należy z rodzącą cierpienie świadomością kondycji ludzkiej, nieuchronnie naznaczonej przemijaniem i śmiercią. Stan ten łączy się z pewnego rodzaju bezwładem duchowym i cielesnym, inercją, zastojem sił witalnych. Głównym zajęciem melancholika jest obserwacja: jego oko śledzi przemijanie oraz zanikanie zjawisk i ludzi.