Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość dramatyczna Renesans William Shakespeare (Szekspir)
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
Ten łotr satyryk utrzymuje, że starzy ludzie mają siwe brody i zmarszczki na twarzy; że...
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
Dobre nowiny, panowie, wesołe nowiny!
HAMLET
Słuchaj go, Gildensternie, i ty także. Słuchajcie z całą...
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
Lecz starość nie radość napadłszy znienackaZwaliła mię swoim obuchem;Znikł kuraż i rezon, i...
William Shakespeare (Szekspir)
Hamlet
William Shakespeare (Szekspir)
Kupiec wenecki
William Shakespeare (Szekspir)
Poskromienie złośnicy
TRANIO
William Shakespeare (Szekspir)
Romeo i Julia
William Shakespeare (Szekspir)
Romeo i Julia
William Shakespeare (Szekspir)
Romeo i Julia
Motyw: Starość
Dość często spotykamy w literaturze refleksje na temat tego końcowego etapu życia, który wiąże się ze stopniowym wycofywaniem się z aktywności, osłabieniem sił, przemianami obumierającego ciała, często z chorobą. Jednocześnie ludzie starzy mogą być skarbnicą wiedzy zdobytej podczas długiego życia, mogą w społeczności pełnić rolę świadków historii, osób przekazujących i podtrzymujących tradycję, wreszcie: mędrców. Mogą, lecz nie zajmują takiej pozycji automatycznie wraz z osiągnięciem pewnego wieku, nie należy się bowiem łudzić, że:
„Wszak siwizna zwyczajnie talenta posiada,/
Wszak w zmarszczkach rozum mieszka, a gdzie broda siwa,/
Tam wszelka doskonałość zwyczajnie przebywa.” (I. Krasicki, Do króla)
Starość wiąże się także ze wspominaniem.