ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Zdziwisz się, kiedy nagle z Cherubinów choru,
Wyrwie się jakiś odgłos nieznany i dziki
Pomiędzy...
Adam Mickiewicz
Popas w Upicie
A pomyślałem w duszy: Cóż są gminne dzieje?
Popiół, w którym zaledwie iskra prawdy tleje...
Adam Mickiewicz
Sonet III (Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie...)
Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie,
Serce bije gwałtownie, oddechem nie władnę...
Adam Mickiewicz
Sonet IV (Nieuczona twa postać, niewymyślne słowa...)
Ty weszłaś, — każdy święte milczenie zachowa.
Tak śród uczty, gdy śpiewak do choru wyzywał,
Gdy...
Adam Mickiewicz
Sonet XVI. Dobranoc
Dobranoc, z każdej ze mną przemówionej chwili,
Niech zostanie dźwięk jakiś cichy i uroczy,
Niechaj...
Franciszek Mirandola
Nim minie czar
Gwiazd oglądanych nie licz, tylko patrz za temi,
Których blask ci na niebie cień zasłania...
Cyprian Kamil Norwid
Ostatni despotyzm
„Cóż nowego?” — „Despotyzm runął!… Wraz opowiem…
Oto depesza…”
„Jakże pan cieszy się zdrowiem?
Niech pan...
Rainer Maria Rilke
Requiem za Wolfa hrabiego von Kalckreuth
O, dawne przekleństwo
poetów, co się skarżą, miast wymawiać,
co sąd sprawują nad swoim uczuciem...
Motyw: Słowo
Jest słowo stwórcze — to, które było na początku według Ewangelii Jana oraz słowo poetyckie — również tworzące światy. Poeci romantyczni chętnie odwoływali się do tej pierwotnej, ewangelicznej boskiej mocy słowa. Byli jednak i sceptycy, którzy, jak Hamlet w książkach widzieli tylko pustkę słów („Słowa, słowa, słowa”) nie docierających do istoty rzeczywistości. Słowo łączy się więc tematycznie z hasłami takimi jak stworzenie, twórczość, poeta, literat, książka. W romantyzmie trwała dyskusja nad etymologią nazwy Słowian; jedni uważali, że pochodzi ona od sławy, inni, że od słowa (pierwsza koncepcja podkreślała w ukształtowaniu słowiańskiej tożsamości rolę walecznych, bohaterskich czynów orężnych, druga — rolę poetów).