Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Bolesław Leśmian
Ballada dziadowska
Zakłębiły się nurty — wyrównała się woda,
Znikła torba dziadowska i łysina, i broda!
Jeno kloc...
Bolesław Leśmian
Garbus
A nic nie robił w tym życiu,
Jeno garb dźwigał i dźwigał.
Tym garbem żebrał...
Bolesław Leśmian
[Kwapiły się burze...]
O kulach przez błonie
Szedłem do tych róż.
Przyjść raz drugi po nie
Nie wolno...
Bolesław Leśmian
Żołnierz
Wrócił żołnierz na wiosnę z wojennej wyprawy,
Ale bardzo niemrawy i bardzo koślawy.
Kula go...
Bolesław Leśmian
Zaloty
Nędzarz bez nóg, do wózka na żmudne rozpędy
Przytwierdzony, jak zielsko do ruchomej grzędy,
Zgroza...
Bolesław Leśmian
Zaloty
«Kocham strzęp twojej błotem zbryzganej spódnicy,
Kocham głośny twój oddech! Na całej ulicy
Ty jedynie...
Bolesław Leśmian
Zaloty
«Wszak musi ktoś pokochać to, co już się stało —
I ten wózek męczeński, i korbę...
Bolesław Leśmian
Zaloty
Są gdzieś dłonie mi chętne i usta — korale,
Co od głów się przesuną w pieszczocie...
Motyw: Kaleka
Dzięki temu hasłu mogliśmy zebrać fragmenty, z których wyłania się obraz funkcjonowania w społeczeństwie człowieka o ciele okaleczonym, niepełnosprawnym (obraz podszyty lękami i uprzedzeniami, a przy tym określający miejsce takiej osoby w społeczeństwie itp.). Ciekawy fragment znalazł się w pierwszej części Chłopów, w której Kuba, postrzelony przez gajowego w nogę, postanawia dokonać własnoręcznie amputacji. Warto także zwrócić uwagę na kalekich bohaterów w twórczości Leśmiana.