Elżbieta LipińskaSztuka magika
1z tą biedną krótszą nóżką
był z siebie taki dumny,
gdy udał mu się skok,
wołał: patrz, sztuka magika!
5a potem trzeba było
zamieszkać w miedzianym kotle
hej, udajemy pranie!
chowaj się! sztuka magika,
a teraz — mówiła mama —
10bawimy się w chowanego
z tamtym sąsiadem z przeciwka
nie znajdzie nas: sztuka magika,
a gdy ich wyprowadzali,
mówiła: nie bój się, synku,
15to wcale nie będzie bolało,
zniknęli
sztuka magika.