Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze Dwudziestolecie międzywojenne
Józef Czechowicz
Synteza
złota kobieta mówi chwytając ptaka w garść
powstanie płomień ścianą a kiedy będzie marł
złączy...
Józef Czechowicz
Żal
tak wysłuchiwać ryku głodnych ludów
a to jest inny głos niż ludzi głodnych płacz
zniża...
Bolesław Leśmian
Dwoje ludzieńków
Więc sił resztą dotrwali aż do wiosny, do lata,
By powrócić na ziemię — lecz nie...
Bolesław Leśmian
Eliasz
Wolny, Bogu zbyteczny — sam teraz popłynął
Wyżej i niebezpieczniej w ten zmierzch ponadniebny,
Gdzie już...
Bolesław Leśmian
Eliasz
Wolny, Bogu zbyteczny — sam teraz popłynął
Wyżej i niebezpieczniej w ten zmierzch ponadniebny,
Gdzie już...
Jerzy Liebert
Jurgowska karczma
Stuknął w szkło — już w kieliszku jestem — JA!
Nie pij czasem, nie daj się omamić...
Motyw: Koniec świata
Istnieją liczne wyobrażenia apokaliptyczne, przewidywania dotyczące tego, w jaki sposób będzie wyglądał finał naszej egzystencji na ziemi (od Objawienia św. Jana do wiersza Miłosza W dniu końca świata). Związane są z tym niekiedy pouczenia moralne, wezwania do nawrócenia i poprawy postępowania. Roztaczający taką wizję, formułuje często jednocześnie poglądy na temat kondycji ludzkiej i przeznaczenia, oceny historii itp. Niekiedy świat jest opisywany jako pozostający już teraz w agonalnym stanie — obie wielkie rewolucje europejskie (francuska i rosyjska) oraz Wiosna Ludów były określane jako nieomylny początek końca świata.
