Tadeusz Miciński
Nietota
Wie dobrze, iż kiedyś będzie miał w ręce tę — która mu wymykała się tak długo...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Ballada
Dialog
Dramat
Dramat poetycki
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Dramat współczesny
Epika
Epos
Erotyk
Esej
Felieton
Fraszka
Hymn
Komedia
Liryka
Nowela
Opowiadanie
Pieśń
Poemat
Poemat alegoryczny
Poemat dygresyjny
Poemat prozą
Powieść
powieść dworna
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Tragedia
Wiersz
Adam Mickiewicz
Dziady, część II
Pasterko! znasz tę osobę?
W tym są jakieś straszne rzeczy.
Po kim ty nosisz żałobę...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Ja sam przed lat trzydziestu wielki afekt miałem
Ku pannie Marcie, której serce pozyskałem.
Byliśmy...
Adam Mickiewicz
Romantyczność
Słuchaj dzieweczko!
— Ona nie słucha. —
To dzień biały! to miasteczko!
Przy tobie nie ma żywego...
Adam Mickiewicz
Sen
A kiedy przyjdzie rozstania się pora,
Wtenczas trucizny daj mi kropel kilka.
Do ust twych...
Adam Mickiewicz
Ucieczka
Jej źrenice, błyskawice,
Dziś jak dwie mętne krynice;
Jej lica, pełnia księżyca,
Dziś nikną jak...
Adam Mickiewicz
Upiór
Patrz, duch nadziei życie mu nadaje,
Gwiazda pamięci promyków użycza,
Umarły wraca na młodości kraje...
Autor nieznany
Dzieje Tristana i Izoldy
Kiedy nadszedł czas oddania Izoldy rycerzom Kornwalii, matka jej nazbierała ziół, kwiatów i korzeni, rozmieszała...
Autor nieznany
Dzieje Tristana i Izoldy
Dwa dni śledziła ich; widziała, jak odtrącają wszelkie jadło, wszelki napój i wszelkie pokrzepienie, jak...
Autor nieznany
Dzieje Tristana i Izoldy
Przy ciele Tristana Izolda o Białych Dłoniach, oszalała nieszczęściem, które sprawiła, wydawała wielkie krzyki nad...
Motyw: Miłość silniejsza niż śmierć
Motyw służy do zaznaczania tych fragmentów, które wskazują na trwałość uczucia sięgającą poza ziemskie życie. W Legendzie o Tristanie i Izoldzie znakiem takiej miłości jest gałąź głogu, która, wyrastając z grobu kochanka, wrasta w miejsce pochówku kochanki. O takiej miłości mówi też Gustaw na sam koniec swej wizyty u Księdza, gdy już znalazł ukojenie.
