Autor nieznany
Tam na błoniu błyszczy kwiecie
A jak zginę, co tak snadnie,
To buziaczek mi przepadnie.
Wierna tobie — na twym grobie...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Ballada
Dialog
Dramat
Dramat poetycki
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Dramat współczesny
Epika
Epos
Erotyk
Esej
Felieton
Fraszka
Hymn
Komedia
Liryka
Nowela
Opowiadanie
Pieśń
Poemat
Poemat alegoryczny
Poemat dygresyjny
Poemat prozą
Powieść
powieść dworna
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Tragedia
Wiersz
Novalis
Henryk Ofterdingen
— Ach, Matyldo, i śmierć nas nie rozdzieli!
— Nie, Henryku, gdzie ja będę, będziesz i ty...
Eliza Orzeszkowa
Nad Niemnem, tom pierwszy
Justyna wpatrywała się w stary grobowiec i w pamięci jej uparcie powtarzać się zaczęła strofa...
Pietro Aretino
O łajdactwach męskich
Nie chcę nic ukrywać przed tobą, pani siostro! Przeciwnie, klnę się na mój afekt do...
Bolesław Prus
Lalka, tom drugi
Później Wokulski nie umiał nawet przypomnieć sobie, o czym mówili w podobnych chwilach. Najczęściej milczeli...
Bolesław Prus
Lalka, tom pierwszy
Gdy zaś Pan Bóg dał jej dzieci, on wyszukiwał im bony i nauczycieli, powiększał ich...
Stanisław Przybyszewski
Androgyne
Orkan podrzucał nas, ciskał o olbrzymie pnie, walił na ziemię, a jam się zrywał i...
William Shakespeare (Szekspir)
Romeo i Julia
Julio! kochanko moja! moja żono!
Śmierć, co wyssała miód twojego tchnienia,
Wdzięków twych zatrzeć nie...
William Shakespeare (Szekspir)
Romeo i Julia
Julia się budzi.
JULIA
budząc się i podnosząc
O pocieszycielu!
Gdzie mój kochanek? Wiem, gdzie...
Motyw: Miłość silniejsza niż śmierć
Motyw służy do zaznaczania tych fragmentów, które wskazują na trwałość uczucia sięgającą poza ziemskie życie. W Legendzie o Tristanie i Izoldzie znakiem takiej miłości jest gałąź głogu, która, wyrastając z grobu kochanka, wrasta w miejsce pochówku kochanki. O takiej miłości mówi też Gustaw na sam koniec swej wizyty u Księdza, gdy już znalazł ukojenie.
