Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Epika
Epos
Esej
Hymn
Kazanie
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
Psalm
Sonet
Tragedia
Traktat
Wiersz
Dzbanie gliniany, dzbanie!… pijąc z ciebie wino;
Wspominam, żem jest z gliny — mam być kiedyś...
Jan Kasprowicz
Hymn św. Franciszka z Asyżu
Albowiem wszystko jest marność,
blichtrem i próżnią
potęga możnych,
a błogosławion li ten,
który w...
Jan Kasprowicz
I (Miriamowi)
Że wszystko: człowiek, zwierz i kwiat
Podlega jednej śmierci.
Że śmierć nad wszystkim tron ma...
Jan Kasprowicz
Salve Regina
Nędza jest wszędzie!
W twym sercu jest nędza
i w tych zwaliskach zagasłego świata,
na...
Jan Kasprowicz
Salve Regina
Hahahaha!
(Szatan się zaśmiał, albowiem on jeden wie, że:)
Nędza jest wszędzie —
nędza w miłości...
Jędrzej Kitowicz
Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
W ten dzień w kościołach dawano ludowi popielec, to jest przyklękającym przed wielkim ołtarzem lub...
Wespazjan Hieronim Kochowski
Psalm III
Zgniłość mi ojcem, matka, bracia, siostry robacy: a ja przecię całego nieba potęgę na rękę...
Wespazjan Hieronim Kochowski
Psalm XVII
Cóż dalej. Ubiorą trupa w koszulę, pokazując, że więcej na tamten świat z sobą bierze...
Wespazjan Hieronim Kochowski
Psalm XXXV
Druga część, z którejm złożony, ciało, więzienie duszy, masz zgniłości instrument grzechu i ceber plugastwa...
Motyw: Vanitas
Motyw vanitas ma swe źródła w biblijnej księdze Koheleta, który pisał: „marność nad marnościami i wszystko marność”. Oznacza to, że wszystko przeminie, świat nie jest wieczny. Do motywu tego nawiązywał Mikołaj Sęp Szarzyński w swoich sonetach, np. pisząc o marności człowieka, który ginie jak cień w Sonecie II, Na one słowa Jopowe.