Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

TAK, pomogę! Nie, tym razem nie pomogę
Strona główna
Informacje Ustawienia Spis treści

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3.
Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

Zasób opracowany na podstawie: Jan Kasprowicz, Hymny, Instytut Wyd. ,,Bibljoteka Polska", Warszawa, 1922

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Sekuła, Olga Sutkowska.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Ilustracja na okładce: mariaaantonina@Flickr, CC BY-SA 2.0.

Szacowany czas do końca: -
Jan Kasprowicz, Hymny, Hymn św. Franciszka z Asyżu

Jan Kasprowicz

Hymn św. Franciszka z Asyżu

Judasz → ← Salve Regina

Spis treści

    1. Bieda: 1 2
    2. Bogactwo: 1 2
    3. Bóg: 1 2 3 4
    4. Chciwość: 1
    5. Choroba: 1
    6. Chrystus: 1 2 3
    7. Cierpienie: 1 2 3 4 5
    8. Dziewictwo: 1
    9. Grzech: 1 2
    10. Kara: 1
    11. Kobieta: 1
    12. Kondycja ludzka: 1 2
    13. Koniec świata: 1
    14. Koń: 1
    15. Krew: 1
    16. Kwiaty: 1
    17. Mądrość: 1
    18. Miasto: 1
    19. Miłosierdzie: 1 2 3
    20. Miłość: 1 2 3 4 5 6 7 8
    21. Miłość platoniczna: 1
    22. Modlitwa: 1 2 3
    23. Natura: 1 2
    24. Nieśmiertelność: 1
    25. Niewola: 1
    26. Obraz świata: 1
    27. Oko: 1
    28. Pożądanie: 1 2
    29. Pycha: 1
    30. Raj: 1
    31. Sąd Ostateczny: 1 2
    32. Sędzia: 1
    33. Siostra: 1
    34. Słońce: 1
    35. Słowo: 1
    36. Szaleństwo: 1
    37. Szatan: 1 2
    38. Śmierć: 1 2 3
    39. Śpiew: 1 2 3 4
    40. Vanitas: 1
    41. Wąż: 1
    42. Wizja: 1
    43. Wolność: 1
    44. Zazdrość: 1

    Jan KasprowiczHymnyHymn Św. Franciszka z Asyżu

    1
    Cierpienie, Miłość, BógBądź pochwalony, Rozdawco cierpienia!
    Ręceś mi przekłuł i nogi
    i krew mi cieknie z głowy,
    a oto z Krzyża
    5
    zstępuje ku mnie w przechwalebnych ogniach
    Modlitwa, Śpiewbiały Serafin
    i radość w serce mi leje
    i z duszy śpiewne wytwarza narzędzie,
    ażebym śpiewał i grał,
    10
    ażebym sławił i wielbił
    Rozdawcę bolesnych stygmatów,
    z których się rodzi Wesele
    i Miłość…
    I śpiewam i gram
    15
    do wtóru anielskich Zastępów,
    mogących patrzeć w oblicze
    Twórcy…
    I śpiewam: bądź pochwalony!
    A wy, stworzenia boże, słuchajcie mej pieśni
    20
    i chwalcie razem ze mną Tego, co was kocha.
    SłońceTy, słońce, przede wszystkim, zestrój swoje blaski
    w hymn płomienisty,
    albowiem przezeń nam świecisz
    i przezeń siewców rozbudzasz,
    25
    ażeby ziarno siewali
    na sytny[1] chleb Ducha…
    Słowo, Bóg, Bogactwo, NaturaDługom–ci czekał na przedwieczne Słowo,
    jakkolwiek we mnie było i poza mną,
    we wszystkich drzewach i we wszystkich trawach,
    30
    w wszystkich jasnościach i wszystkich ciemnościach,
    w róży i lilii,
    w robaku i płazie,
    w głębinach wody i w górach pustynnych,
    w płaczu, nadziei, w uciesze i trwodze.
    35
    Długom—ci czekał, albowiem me plecy
    okrywał jedwab i pasem błyszczącym
    były ściągnięte me biodra
    i drogocenne trzewiki
    chroniły stopy me,
    40
    aby ich piasek nie zbrudził,
    po którym stąpa — człowiek.
    Długom–ci czekał, o Panie,
    żądny się oprzeć na Twojej światłości,
    albowiem w ręku moim była laska,
    45
    w kosztowny metal okuta,
    a zaś w marzeniach sięgałem po berło,
    by rozkazywać wszystkiemu, co żyje.
    A oto dzisiaj spłynął na mnie zdrój
    Łaski,
    50
    iż mogę
    z wyciągniętemi rękoma
    patrzeć w Krzyż
    i z ran rozkosznych przelewać
    krew.
    55
    I widzę twarz Serafina,
    całą w ognistych rozbłyskach,
    i słucham wiewu, któryś dał nam, Panie,
    abyśmy przezeń rozumieli tchnienie
    Twojej Istoty!…
    60
    I słucham szeptów, któreś dał nam, Panie,
    w eukaliptowych koronach,
    w cichych gałęziach oliwek i pinii,
    byśmy w nich mieli oddźwięk tajemnicy
    Twojego Bytu!
    65
    I słucham dzwonu, jak dzwoni
    w sferach powietrznych, pełnych Twego Ducha,
    wzywając ludzi i głazy
    i ryby w rzece i ptactwo,
    nim jeszcze zaśnie po gniazdach,
    70
    i mchy na dachach i zielsko w szczelinach
    zwalonych bramic i schodów,
    i te różowe cyprysy
    na świętym miejscu umarłych,
    i kości, złożone w ziemi:
    75
    aby ci bracia moi i me siostry
    zmówili pacierz wieczorny,
    aby na jego rozbrzmieniach,
    na śpiewnych rozlewach dzwonu,
    płynęli duchem ku Tobie…
    80
    Raduj się, serce, weselem
    twojego Zbawcy!
    Dzwoń, szumiej i szeptaj[2] poszumem,
    szeptem i dźwiękiem okręgów,
    boś oto cząstką ich serca,
    85
    bo oto przyszło ku tobie
    Ocknienie!
    MiastoO miasto, z zimnych zbudowane głazów,
    na których zorza przygasa!
    Ciepło jest w tobie i ogień,
    90
    albowiem w twojem ubóstwie
    kryje się Miłość!…
    Bieda, Bogactwo, Miłość, Niewola, WolnośćO moi bracia i siostry
    z jarzmem na plecach,
    z ciężarem konwi na głowie!
    95
    Już ja w rzemiennym przepasaniu swoim
    nie mam–ci złota ni srebra,
    już ja rzuciłem laski i trzewiki
    i śpieszę ku wam ubogi,
    tylko bogaty tym Słowem,
    100
    co mnie przy słońca zachodzie,
    przy dźwięku dzwonów i przy szepcie traw
    wyrwało z obierzy Zła.
    Już ja się nie gnę przed Blichtrem i Próżnią,
    lecz idę ku wam, aby jarzmo wasze
    105
    wziąć na swe barki
    i, konwie wasze dźwigając na głowie,
    nierozerwalny zawrzeć ślub
    z wyzwalającą Miłością!
    Zbliżam się ku wam, pragnąc razem z wami
    110
    i razem z wszystkim rodzeństwem,
    co kwitnie, pełza i świeci i gaśnie,
    Pychamężnie anielską oślepiwszy bronią
    Centaura Pychy,
    zaśpiewać pieśń tę jedyną:
    115
    Cierpienie, MiłośćBądź pozdrowione Cierpienie,
    gdyż z ciebie rodzi się Miłość!
    Kondycja ludzka, Obraz świata, Chciwość, Pożądanie, ZazdrośćO bracie mój, księżycu! o siostry me, gwiazdy!
    Świecicie nad mrokami mojej siostry ziemi,
    co, mając Jutro przed sobą,
    120
    nie umie zasnąć w łasce i spokoju,
    a tylko w myślach się wije,
    jakby, powstawszy rano,
    rozpuścić wszystkie swe żądze…
    I Zazdrość się zerwie
    125
    i będzie zazierała pod okna sąsiada,
    zali nie bielszy chleb na jego stole…
    A potem, przeklinając dzień, który ją zrodził,
    pod fartuch schowa garnek z rozżarzonym węglem
    i pójdzie go podłożyć między snopy zboża…
    130
    O bracie mój, księżycu! o siostry me, gwiazdy!
    Chwalcie wraz ze mną Miłość,
    ażeby Chciwość
    nie wyciągała pokurczonych palców
    po kruszec drogi, schowany w piwnicach
    135
    zamków, ujętych w parów i ostrokół…
    Bieda, VanitasAlbowiem wszystko jest marność,
    blichtrem i próżnią
    potęga możnych,
    a błogosławion li ten,
    140
    który w rzemiennem przepasaniu swoim
    nie nosi złota ni srebra,
    lecz bosy, z odkrytą głową
    idzie pomiędzy swą brać…
    Modlitwa, ŚpiewO bracie mój, księżycu! o siostry me, gwiazdy!
    145
    Na lśnistych waszych drogach, w tęczach waszych blasków
    rząd apostołów i świętych,
    proroków i pustelników
    i zachwyconych dziewic,
    oczy utkwiwszy w Krzyż,
    150
    wyrzeczeń nuci psalm.
    I słodkość mają w oczach,
    na głowach kwiaty lilii,
    Cierpienie, Krewkrew z nich strumieniem ciecze,
    a ręce ich oparte
    155
    na przewiązanych słupach,
    na rozżarzonych rożnach,
    na kołach żelazistych,
    na mieczach i toporach,
    a z warg im uśmiechniętych
    160
    wypływa zbożny psalm.
    A tutaj, w mrokach ziemi, śród pałacu Zbytku,
    na stopniach bazaltowych, pod urną z porfiru,
    ciężki zasypia Przesyt…
    O zwisłe piersi oparł
    165
    obrzękłą twarz i śpi…
    Dłoń jego ściska puchar,
    z niego się wino leje
    na róże, pozrywane w wirydarzu[3] wiosny!
    KwiatyO róże, siostry moje, o najmilsze dzieci
    170
    kochającego Twórcy,
    co posiał was, by upleść niebiańską koronę
    dla Przenajświętszej Panny:
    przebaczcie, że was ręce dotknęły nieczyste!
    Grzech, SzatanO zbudź się, Grzechu grzechów, i patrzaj: Koniec świata, Sąd Ostateczny, Wizjatam Szatan
    175
    na barki wziął Rozpustę,
    zbiegłą z uścisków twych,
    i, skrzydła rozpostarłszy, wzniósł ją nad twój gmach
    i rzuca z wysokości, sięgającej niebios,
    na wieków wiek zamkniętych, w straszne widmo Sądu.
    180
    Słyszę:
    anielskie huczą trąby —
    widzę:
    umarli wstają z grobów,
    kłąb ciał w śmiertelnych kurczach
    185
    przeklina, ryczy, wzdycha
    westchnieniem, od którego ślepnie przerażenie…
    Szatan, WążPotworne sznury wężów
    wpiły się w potępieńców,
    a czarny Szatan–zwierz
    190
    rozrywa ich widłami
    i strąca w piekielny ogień.
    A nad ostatnim szczeblem
    drabiny Jakubowej,
    na chmurze spłomienionej
    195
    siadł sprawiedliwy Sędzia
    i sądzi złych i dobrych,
    i sądzi tak przez wieki, długie, straszne wieki.
    Chrystus, Miłosierdzie, MiłośćZasię Bóg–Człowiek,
    Krzyż dźwigający w jednej,
    200
    a drugą na swe blizny wskazując otwarte,
    Cierpienia wzywa głosem,
    aby ukochać Miłość,
    gdyż ona li odwlecze
    dzień Sądu…
    205
    A na maleńkiem ziarnku,
    dokąd dotychczas nie dotarły jeszcze
    grzmoty anielskich surm,
    wykwita kwiat ostatniej,
    najhaniebniejszej zbrodni:
    210
    tam Chciwość, Pycha, Zazdrość
    do walki bratobójczej pogania plemiona.
    Widzę:
    leje się krew człowieka.
    Wilk, szakal i hiena
    215
    rzucają legowiska.
    Łuna za łuną bije,
    sieroty płaczą głodne
    i matka pierś rozrywa!
    Widzę:
    220
    kalekom z rąk wyschniętych
    na ziemię lecą krokwie,
    a starce, bez podpory, daremnie oczyma
    szukają oślepłymi, gdzie znaleźć kęs chleba.
    Choroba, ŚmierćA Dżuma, owinięta w szary, długi całun,
    225
    przebiega z kosą w ręku zagon za zagonem
    i kosi resztę kłosów, których nie stratował
    szalony, Miłosierdziu wrogi tabun wojny.
    O biedni staruszkowie! o słabe sieroty!
    O matki zrozpaczone! do was–ci ja idę!
    230
    O ziemio, siostro moja, rodzicielko Winy,
    do ciebie ja przychodzę bez złota w rzemieniu,
    pokorny i ubogi,
    tylko bogaty tym Słowem,
    co dziś przy słońca zachodzie,
    235
    przy dźwięku dzwonów i przy szepcie traw,
    stało się dla nas orędziem pokoju!
    O ziemio, siostro moja, żądna krwi i hańby,
    do ciebie ja przychodzę,
    bosy, z odkrytą głową,
    240
    i jarzmo twe i grzech twój i wszystką twą grozę
    chcę dźwigać razem z tobą
    i razem z tobą śpiewać
    przedziwny hymn Miłości,
    boć ona li odwlecze
    245
    dzień Sądu…
    O bracie mój, księżycu, o siostry me, gwiazdy!
    O róże, które dłonie zrywają nieczyste —
    chwalcie wraz ze mną i z wszystkim stworzeniem,
    z mym drogim bratem ogniem
    250
    i z siostrą moją wodą,
    z wszystkim, co rośnie i pełza i kwitnie,
    z wszystkim, co szumi i szepce i dźwięczy,
    z wszystkim, co płonie i gaśnie
    Bóg, Miłosierdzie, Miłość, Sąd Ostateczny, Sędziachwalcie, chwalcie, chwalcie
    255
    sprawiedliwego Sędzię,
    który odwlecze dzień Sądu
    przez Miłość…
    Chrystus, Cierpienie, Mądrość, Miłosierdzie, Miłość, ŚpiewRęceś mi przekłuł i nogi
    i w bok mi włócznię wbiłeś,
    260
    a biały twój Serafin
    zstępuje ku mnie z Krzyża,
    zaś na promiennym obłoku
    ptaszęta wiją gniazda
    i nucą…
    265
    Uciszcie się, ptaszkowie! Brat wasz pieśń chce śpiewać,
    albowiem serce mu rośnie,
    że może cierpieć Cierpieniem,
    z którego rodzi się Miłość…
    Że wyciągnąwszy ramiona
    270
    i zapatrzony w tę jasność,
    opływającą ciernie,
    zwite na Krzyża wiązaniu,
    może dziś słuchać wiewów,
    któreś mu dał,
    275
    abyśmy przez nie rozumieli tchnienie
    Twojej Istoty —
    że może słuchać tych szeptów,
    któreś nam dał
    w eukaliptowych koronach,
    280
    w cichych gałęziach oliwek i pinii,
    byśmy w nich mieli oddźwięk tajemnicy
    Twojego Bytu!…
    Lub nie! Bóg, Modlitwa, Natura, Śpiewśpiewajcie wraz ze mną
    hymn jaśniejący, jak słońce,
    285
    gdy pada na tę łąkę, na te złomy stare,
    na moje miasto rodzinne,
    na grzbiety tych mgławych gór!
    Chwalcie Go razem ze mną,
    boć On wam dał skrzydła,
    290
    abyście mogły kąpać się w błękitach!
    On to wam krągłe dał oczy,
    abyście mogły patrzeć na ten Krzyż,
    na Serafina twarz!
    On wam dał bruzdy i miedze,
    295
    krzewinę głogu i wierzchołki drzew,
    abyście miały gdzie spocząć!
    On–ci tak swoim każe świecić żarom,
    iżby się ziarna kruszyły
    na zapas dla waszych spichlerzy!
    300
    Śpiewajcie, braciszkowie, i ty, siostro pszczółko,
    i ty, mój świerszczu polny,
    i ty, moja muszko,
    i ty, mój kwiecie rumianku,
    i ty, daleki a głęboki szumie
    305
    mojego brata wiatru,
    i ty, jedwabny promieniu,
    który oprzędzasz ten stok!
    Kobieta, SiostraI ty, siostro Klaro,
    którą wybrałem między niewiastami,
    310
    albowiem wdzięczna jesteś i zachodna,
    a zasię dusza twa
    jest jak przedziwne zwierciadło,
    odbijające świętą wolę Twórcy!
    DziewictwoW wysokiej, białej wieży
    315
    zamknęłaś swe Dziewictwo,
    a święci aniołowie
    znoszą mu kwiaty hołdu.
    Strzeże go Czystość i Męstwo,
    wszystko się przed nim kłoni,
    320
    i jam cię nie obraził
    choćby najmniejszym drgnięciem
    przyczajonego Grzechu.
    Zaś Oko, Rajpatrząc w twoje oczy,
    w ciche, głębokie oczy,
    325
    w których się zamknął Raj,
    nim jeszcze zdradny wąż
    owinął w swoje kręgi drzewo Zła i Dobra,
    Miłości czuję prawdę,
    jeżeli jest jaki oddech,
    330
    którym poranna zorza
    owiewa tron niebieski w dzień Wniebowstąpienia.
    Grzech, PożądanieA oto wczoraj w nocy,
    gdym legł na garści słomy,
    Kusiciel, wszedłszy do mnie,
    335
    celę mą zmienił w kościół.
    O Sędzio, przebacz grzech!
    Księża, siedzący w stallach,
    śpiewali Miserere,
    a każdy dźwięk się stawał
    340
    czerwoną lub białą różą
    i padał na marmury.
    O Sędzio, przebacz grzech!
    W kosztownych kadzielnicach
    paliły się kadzidła,
    345
    a na opalach dymu
    słały się chóry świętych,
    pomiędzy nimi Szatan.
    O Sędzio, przebacz grzech!
    A kiedy zaśpiewali:
    350
    „Wieczysty spokój, Panie,
    racz dać tej grzesznej duszy!”
    z pomiędzy grona świętych na drodze róż i blasków,
    tyś zeszła ku mnie naga —
    O Sędzio, przebacz grzech!
    355
    I kościół się przemienił
    w kosztowny pałac Zbytku;
    Koń, Szaleństwoświat wszystek się rozszalał,
    jak tabun dzikich koni
    bez uzdy i wędzidła.
    360
    Wino się strugą lało,
    gięły się srebrne stoły
    od pozłocistych zastaw.
    Śpiew, harfy, chutne[4] krzyki
    i nagie ciała w pląsach:
    365
    świat wszystek się rozszalał,
    jak tabun dzikich koni
    bez uzdy i wędzidła.
    Sam Szatan mu przygrywał
    i suknie zdzierał z kobiet
    370
    i warkocz im rozplatał
    i rzucał je pijane
    w szalony tłum pijanych.
    Śpiew, harfy, chutne krzyki
    i nagie ciała w pląsach:
    375
    świat wszystek się rozszalał,
    jak tabun dzikich koni —
    sam Szatan mu przygrywał…
    A ja, zluźniwszy rzemieńca,
    pełnego srebra i złota,
    380
    ległem pod urną z porfiru,
    na stopniach bazaltowych.
    I twarz skłoniwszy obrzękłą
    na tłustą pierś Satyra,
    z jedwabiów odsłoniętą,
    385
    ledwiem udzierżył puchar.
    Z niego się wino lało
    na róże podeptane,
    a z objęć mych uciekła —
    wyrwała się Rozpusta,
    390
    mająca twoje oczy…
    I Raj się w nich zamykał
    z oślizgłym wężem Zdrady,
    kiedy już w swoje kręgi
    owinął Zło i Dobro.
    395
    Uciekła przesycona —
    Szatan ją wziął na skrzydła
    i uniósł nad mój gmach,
    w którym się świat rozszalał
    jak tabun dzikich koni…
    400
    Do wysokości niebios,
    na wieków wiek zamkniętych,
    wzniósł ją na swoich barkach
    i rzucił w widmo Sądu.
    Anielskie grały trąby,
    405
    świat wszystek jęczał, płakał,
    klął, wił się, ryczał, wzdychał,
    że od tych westchnień strasznych
    oślepło Przerażenie…
    Zaś na maleńkiem ziarnku,
    410
    leżącym u mych stóp,
    wykwitał kwiat ostatniej,
    najhaniebniejszej zbrodni:
    to Pycha, Chciwość, Zazdrość
    do walki bratobójczej popchnęła plemiona…
    415
    KaraAle nad srogi Twój rozgniew
    możniejszą, Sędzio, Twa litość,
    co z straszliwego zbudziwszy mnie snu,
    kazała iść między ciernie
    i żądze wytarzać w ich kolcach…
    420
    I popłynęła ma krew,
    i ciernie zakwitły różami,
    ażebym razem z nimi
    i razem z tobą, o siostro ma, Klaro,
    mógł sławić i wielbić Twórcę!
    425
    Ażebym razem z wonnym kwiatem róż
    i razem z duszą twą
    mógł dziś zaśpiewać hymn,
    że Miłość, Miłość platonicznaMiłość idzie przez ciebie,
    Miłość niewinna i czysta,
    430
    która zwycięży nas!
    O nućcie razem ze mną, braciszkowie moi,
    ptaszęta, na promiennym siedzące obłoku!…
    Serafin stoi przy mnie,
    i patrzy jej oczyma,
    435
    i rodzi się Miłość —
    i świat się obsypuje kwiatem i zielenią!
    O nućcie, braciszkowie i ty, siostro pszczółko,
    albowiem rodzi się Miłość
    i dźwięk płynie po ziemi, nigdyć niesłyszany,
    440
    gdy Życie było li Ciałem!
    O nućcie, me ptaszęta i ty, siostro muszko,
    i ty, mój świerszczu polny,
    i ty, mój bracie wietrze,
    i ty, mój ogniu, wiekuisty ogniu,
    445
    albowiem Miłość się rodzi
    i pokolenia idą w imię Ducha
    do walki z przemocą i Zdradą!
    A w bohaterstwo okuta ich pierś —
    we wielkiej idą procesji,
    450
    w śmiałym szeregu,
    a Czystość wieńczy im skroń,
    a hasło: Zbawienie przez Miłość!…
    Raduje się moje serce,
    raduje się wielką radością,
    455
    żeś ręce mi przekłuł i nogi,
    że krew mi z boku ciecze,
    że mogę patrzeć w Krzyż,
    że mogę cierpieć Cierpieniem,
    z którego rodzi się Miłość…
    460
    Kondycja ludzka, Nieśmiertelność, ŚmierćRaduje się moje serce,
    raduje się wielką radością,
    że Twój Serafin biały
    Śmierć już prowadzi ku mnie:
    bądź pochwalony przez mą siostrę Śmierć!
    465
    Nie na to ją stworzyłeś,
    aby nam była zniszczeniem,
    tylko w łagodnych jej oczach,
    patrzących na mnie błękitną światłością
    źrenic mej siostry Klary,
    470
    potęgę–ś zamknął zbawczą,
    przez którą człowiek się staje
    szczęśliwym uczestnikiem
    nieśmiertelnego Żywota!
    Cierpienie, ChrystusRęce–ś mi przekłuł i nogi
    475
    i w bok mi włócznię wbiłeś,
    i biały Twój Serafin
    zstępuje z Twego Krzyża
    i w blaskach promienistych
    Śmierć już prowadzi ku mnie —
    480
    bądź pochwalony przez mą siostrę Śmierć!
    Nie szukam–ci ja ulgi,
    bom na to jest, by cierpieć,
    a tylko–m wielce spragnion
    wiekuistego Żywota,
    485
    którego bramy, pełne chwały Twej,
    otwiera mi w tej chwili
    siostrzyca ukochana,
    przednia wśród Twoich córek —
    Śmierć!
    490
    Miłość, ŚmierćBądź pochwalony
    przez jej wybawczą Moc!
    Bądź uwielbiony
    przez ukochanie Śmierci!
    Oto spogląda na mnie
    495
    głębią łagodnych źrenic
    Twojej wybranki Klary,
    a świeżych ust dziewiczość
    szepce mi słodkie słowa,
    że już się zbliżył utęskniony czas
    500
    tych moich z nią zaślubin…
    Krew sączy mi kroplami
    z przekłutych rąk i nóg,
    strumieniem krew mi cieknie
    ze zranionego boku,
    505
    a ciało przebiega dreszcz…
    Kleją się ciężkie powieki,
    bezwładnie opadają
    ponad gasnącą jaśnią moich ócz,
    które za chwilę, za chwilę
    510
    blask ujrzą przewspaniały
    Twojego Majestatu.
    O wschodzie nowego bytu!
    Płonie już moja góra,
    pali się ogród róż,
    515
    anieli na skrzypcach grają
    u wejścia Porcjunkuli,
    ptaszęta wyśpiewują,
    oliwek liście szepcą
    poranny cichy pacierz,
    520
    a korni braciszkowie
    na prostych niosą marach
    to grzeszne ciało moje,
    owite w czarny habit…
    Serafin schodzi z Krzyża
    525
    i Śmierć spogląda ku mnie
    łagodną głębią źrenic
    Twojej wybranki Klary —
    bądź pochwalony przez mą siostrę Śmierć…
    . . . . . . . . . . . . . . .
    530
    . . . . . . . . . . . . . . .

    Przypisy

    [1]

    sytny — sycący, dający nasycenie. [przypis edytorski]

    [2]

    szumiej i szeptaj — dziś popr.: szum i szepcz. [przypis edytorski]

    [3]

    wirydarz — ogród umieszczony w wewnętrznym dziedzińcu budynku, najczęściej klasztornego. [przypis edytorski]

    [4]

    chutne — pełne chuci, tj. pożądania, żądz. [przypis edytorski]

    15 zł

    tyle kosztują 2 minuty nagrania audiobooka

    35 zł

    tyle kosztuje redakcja jednego krótkiego wiersza

    55 zł

    tyle kosztuje przetłumaczenie 1 strony z jęz. angielskiego na jęz. polski

    200 zł

    tyle kosztuje redakcja 20 stron książki

    500 zł

    Dziękujemy za Twoje wsparcie! Uzyskujesz roczny dostęp do przedpremierowych publikacji.

    20 zł /mies.

    Dziękujemy, że jesteś z nami!

    35 zł /mies.

    W ciągu roku twoje wsparcie pozwoli na opłacenie jednego miesiąca utrzymania serwera, na którym udostępniamy lektury szkolne.

    55 zł /mies.

    W ciągu roku twoje wsparcie pozwoli na nagranie audiobooka, np. z baśnią Andersena lub innego o podobnej długości.

    100 zł /mies.

    W ciągu roku twoje wsparcie pozwoli na zredagowanie i publikację książki o długości 150 stron.

    Bezpieczne płatności zapewniają: PayU Visa MasterCard PayPal

    Dane do przelewu tradycyjnego:

    nazwa odbiorcy

    Fundacja Wolne Lektury

    adres odbiorcy

    ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa

    numer konta

    75 1090 2851 0000 0001 4324 3317

    tytuł przelewu

    Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail

    wpłaty w EUR

    PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374

    Wpłaty w USD

    PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385

    SWIFT

    WBKPPLPP

    x
    Skopiuj link Skopiuj cytat
    Zakładka Istniejąca zakładka Notka
    Słuchaj od tego miejsca

    Pora na chwilę przerwy :)

    Podoba Ci się nasza biblioteka? Wesprzyj ją drobną wpłatą, a otrzymasz wcześniejszy dostęp do prapremier!

    Na Wolnych Lekturach jest ponad 6,5 tys. ebooków. Wszystkie dostępne za darmo. Pomóż nam utrzymać i rozwijać ten zbiór! Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku!

    KRS: 0000070056
    Nazwa organizacji: Wolne Lektury

    Chcemy, aby każde dziecko w Polsce miało wygodny i bezpłatny dostęp do lektur szkolnych - zróbmy to razem! Wspieraj Wolne Lektury stałą wpłatą!
    Kliknij, by dowiedzieć się więcej >>>

    Nie umiem błyskotliwie odpowiedzieć na pytanie o to, dlaczego warto wspierać Wolne Lektury. Jedyna rozsądna, jaka się nasuwa, brzmi następująco: Wolne Lektury należy wspierać, bo są.

    Filip Springer

    Znajdź nasze książki na Legimi! Za każdym razem, kiedy czytasz lub słuchasz Wolnych Lektur w księgarni Legimi, wspierasz naszą bibliotekę - DZIĘKUJEMY!

    Co nowego na Wolnych Lekturach? Dowiesz się z naszego newslettera. Kliknij, by się zapisać.

    Nie bądź wuj ponury, wspieraj Wolne Lektury!

    Audiobooki Wolnych lektur znajdziesz też na naszym kanale na YouTube.
    Czy wiesz, że jeśli włączysz subskrypcję, to pomożesz uwolnić kolejną książkę?

    Kliknij obrazek, by subskrybować!

    Wolne Lektury rozwijają się dla Ciebie. A co ty zrobiłeś dla Wolnych Lektur? Wesprzyj nas!

    Nie wystarczy zeskanować książkę. Tekst musi jeszcze przejść proces redakcji językowej i technicznej oraz podwójną korektę. Sam widzisz, że to dużo pracy! Dlatego potrzebujemy Twojego wsparcia! Kliknij i dorzuć się!

    Dlaczego warto pamiętać o Kochanowskim, w jaki sposób zmiana akcentu może symbolizować bunt, jak rymować, aby prawie nikt nie zauważył, że rymujecie - wszystkiego dowiesz się słuchając Mistrzowskiej Szkoły Poezji.
    • NIP: 952-187-70-87
    • KRS: 0000070056
    • REGON: 017423865
    • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
    Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
    MKiDN
    Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.