Przypisy

in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis redakcyjny]

in einer vorbildenden Gradation — tj. stopniując niejako ich ówczesne zasługi. [przypis redakcyjny]

ineksprymabale (z fr.) — spodnie (wyraz przestarzały). [przypis redakcyjny]

ineksprymable (z fr. inexprimable: niewypowiedziany, niewypowiadalny) — spodnie; też: kalesony, majtki. [przypis redakcyjny]

in electione (łac.) — w obiorze. [przypis redakcyjny]

in eo passu (łac.) — w tym stanie. [przypis redakcyjny]

Ine stache (…) Loh (dialekt niem.-szwajc.) — wbij, owiń nitkę, wyciągnij i spuść. [przypis redakcyjny]

in eundem sensum (łac.) — w tejże samej myśli. [przypis redakcyjny]

in facie publica (łac.) — na zgromadzeniu publicznym. [przypis redakcyjny]

in facie publica (łac.) — wobec stanów. [przypis redakcyjny]

infallibiliter (łac.) — niechybnie. [przypis redakcyjny]

infallibiliter (łac.) — niewątpliwie. [przypis redakcyjny]

infame (łac.) — hańbą. [przypis redakcyjny]

infamia, exilium i privatio (łac.) — pozbawienie czci, wygnanie i pozbawienie. [przypis redakcyjny]

infamia — niesława (tu: przez abdykację). [przypis redakcyjny]

infamisa — bezecnika, przestępcę. [przypis redakcyjny]

infamis (łac.) — człowiek bez czci, niegodziwy. [przypis redakcyjny]

infamis — niegodziwiec, człowiek bez czci. [przypis redakcyjny]

infamis — skazany na utratę czci i praw; tu: Lubomirski. [przypis redakcyjny]

in Februario (łac.) — w lutym. [przypis redakcyjny]

infelicitati temporis (łac.) — nieszczęśliwym okolicznościom. [przypis redakcyjny]

inferius (łac.) — niżej. [przypis redakcyjny]

infestować — nagabywać. [przypis redakcyjny]

infestować — napadać. [przypis redakcyjny]

in fidem Reipublicae (łac.) — na kredyt Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

in fidem Reipublicae (łac.) — wierząc Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

infima — najniższa. [przypis redakcyjny]

Inflanty — kraj nadbałtycki przyłączony do Polski w 1561 r. Na mocy pokoju oliwskiego (1660) część Inflant przypadła Szwecji, pozostała przy Polsce reszta ziem przeszła na rzecz Rosji przy pierwszym rozbiorze (1772). Wielu spośród szlachty posiadało tytuły urzędów ziemskich z Inflant, stąd stałe i liczne głosy domagające się odebrania tych ziem. [przypis redakcyjny]

influencja — wpływ. [przypis redakcyjny]

in folio (łac.) — dosł. w formacie arkusza; największy format, w jakim drukuje się książki. [przypis redakcyjny]

in forma amplissima (łac.) — stylem bardzo ozdobnym. [przypis redakcyjny]

in forma (łac.) — w kształcie. [przypis redakcyjny]

in frequentia (łac.) — licznym zgromadzeniem. [przypis redakcyjny]

in fructum Reipublicae (łac.) — na rzecz skarbu Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

in fuga (łac.) — w ucieczce. [przypis redakcyjny]

infułat — duchowny, nie będący biskupem, ale mający prawo używania odznak biskupiej godności. [przypis redakcyjny]

in functione (łac.) — na urzędzie. [przypis redakcyjny]

in functione (łac.) — w urzędowaniu. [przypis redakcyjny]

in genere (łac.) — ogólnie. [przypis redakcyjny]

in genere (łac.) — w ogólności. [przypis redakcyjny]

Ingenium nobis ipsa puella facit — „Sama dziewczyna stwarza w nas talent”. [przypis redakcyjny]

Ingentem (…) massam — [por.] Vergilus, Aeneida, VIII, 447–454. [przypis redakcyjny]

inglorios actus (łac.) — czyny niesławne. [przypis redakcyjny]

in gradu absoluto (łac.) — w sposób stanowczy, niezachwianie. [przypis redakcyjny]

in gratiam (łac.) — gwoli [tj. dla, z powodu]. [przypis redakcyjny]

in gratiam (łac.) — korzystając z łaski (jaką otrzymał Radziejowski). [przypis redakcyjny]

in gratiam (łac.) — na zadośćuczynienie. [przypis redakcyjny]

ingratitudinem (łac. forma B.lp) — niewdzięczność. [przypis redakcyjny]

ingrediencji — przypraw, dodatków. [przypis redakcyjny]

ingrosowane — wpisywane. [przypis redakcyjny]

in habitu Minorum sancti Francisci (łac.) — w habicie braci mniejszych św. Franciszka (tj. bernardyńskim). [przypis redakcyjny]

in hac palaestra (łac.) — w tej szkole. [przypis redakcyjny]

in haec verba (łac.) — tymi słowy. [przypis redakcyjny]

in haec verba (łac.) — w te słowa. [przypis redakcyjny]

in hostico (łac.) — w kraju nieprzyjacielskim. [przypis redakcyjny]

in hostico ostentare (łac.) — w ziemi nieprzyjacielskiej ukazać. [przypis redakcyjny]

inhumaniter (łac.) — nieludzko. [przypis redakcyjny]

in Ianuario (łac.) — w styczniu. [przypis redakcyjny]

inibunt operam (łac.) — dołożą starania. [przypis redakcyjny]

inicjacja (z łac.) — wprowadzenie w coś, początek czegoś. [przypis redakcyjny]

I nie beł żaden, ktoby go ratował (starop.) — konstrukcja łacińska, zamiast: nie było nikogo (nemo fuit qui), [kto by go ratował]. [przypis redakcyjny]

Inik ze krwie Awalów — Inico del Vasto z domu Awalów. [przypis redakcyjny]

in illo fervore (łac.) — w owej gorącej chwili. [przypis redakcyjny]

inimicus homo (łac.) — nieprzyjazny człowiek. [przypis redakcyjny]

in infinito (łac.) — w nieskończoności. [przypis redakcyjny]

in integro (łac.) — w całości. [przypis redakcyjny]

initia (łac.) — wstępne starania. [przypis redakcyjny]

initium (z łac.) — początek. [przypis redakcyjny]

iniunctum (łac.) — zalecone. [przypis redakcyjny]

iniungimus (łac.) — poruczamy. [przypis redakcyjny]

In Iunio, id est (łac.) — w czerwcu, to jest. [przypis redakcyjny]

iniuriam (łac.) — krzywdę. [przypis redakcyjny]

iniuriam recentem (łac.) — świeżą krzywdę. [przypis redakcyjny]

iniurias (łac.) — srogości. [przypis redakcyjny]

iniustitiam (łac.) — niesprawiedliwość. [przypis redakcyjny]

injuriamus (łac.) — krzywdzimy. [przypis redakcyjny]

inkantacja — zaklęcie, czary. [przypis redakcyjny]

inkarceraci — więźniowie. [przypis redakcyjny]

inkarcerować — uwięzić. [przypis redakcyjny]

inkaust — atrament. [przypis redakcyjny]

inkaust — atrament (tu, ze względu na rytm, czytamy na cztery sylaby). [przypis redakcyjny]

inkaust — atrament (ze względu na rytm czytamy na cztery sylaby). [przypis redakcyjny]

inkaust — czernidło, atrament. [przypis redakcyjny]

inkaust (daw.) — atrament. [przypis redakcyjny]

inklinacja — skłonność. [przypis redakcyjny]

inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis redakcyjny]

inkonweniencja — niedogodność. [przypis redakcyjny]

inkrement — wzrost. [przypis redakcyjny]

inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis redakcyjny]

inkursja (z łac.) — najazd, napad. [przypis redakcyjny]

inkursja (z łac.) — najazd. [przypis redakcyjny]

inkwietować (łac.) — niepokoić. [przypis redakcyjny]

inkwirować — badać, przesłuchiwać, wypytywać. [przypis redakcyjny]

inkwizycja — badanie, dochodzenie. [przypis redakcyjny]

inkwizycja — instytucja policyjno–sądowa, ustanowiona przez Kościół katolicki w w. XIII w celu walki z herezjami. Posługiwała się szpiegostwem i torturami, wydawała bardzo surowe wyroki. Zniesiona dopiero w XIX w. [przypis redakcyjny]

inkwizycja — śledztwo sądowe. [przypis redakcyjny]

inkwizycja — tu: śledztwo. [przypis redakcyjny]

inkwizycja — wybadywanie, śledztwo. [przypis redakcyjny]

inkwizycje — badanie sądowe, dochodzenie. [przypis redakcyjny]

in lancem considerationis (łac.) — na szalę rozwag. [przypis redakcyjny]