Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 447 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | dawne | francuski | grecki | łacina, łacińskie | liczba mnoga | mitologia grecka | niemiecki | rosyjski | staropolskie | ukraiński | włoski
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 791 przypisów.
in articulo mortis (łac.) — w obliczu śmierci. [przypis redakcyjny]
inaudito exemplo (łac.) — niesłychanym przykładem. [przypis redakcyjny]
inauguratus (łac.) — ogłoszony. [przypis redakcyjny]
in Augusto (łac.) — w sierpniu. [przypis redakcyjny]
In Augusto (łac.) — w sierpniu. [przypis redakcyjny]
in bivio (łac.) — na rozdrożu. [przypis redakcyjny]
in capita antecessorów (łac.) — na głowy poprzedników. [przypis redakcyjny]
incarcerata (łac.) — uwięziona. W procesie z margrabią chodziło o dalsze zatrzymanie dzierżawy Olszówki, z której Pasek, roszcząc sobie pewne należności u Myszkowskiego, ustąpić nie chciał; wyrzucony gwałtem, zostawia tam na posterunku żonę, niby to przez przeciwnika „uwięzioną”. [przypis redakcyjny]
in casu improlitatis suae (łac.) — na wypadek bezpotomności. [przypis redakcyjny]
in casum saevientis fortunae (łac.) — na wypadek, gdyby się los srożyć zaczął. [przypis redakcyjny]
in censuram (łac.) — w posądzenie. [przypis redakcyjny]
Incessu patuit dea — Po chodzie znać boginię. [przypis redakcyjny]
in coelesti etiam alimento (łac.) — w Najświętszym nawet Sakramencie. [przypis redakcyjny]
incognito (łac.) — tajemnie, bezimiennie. [przypis redakcyjny]
incognito (wł., dosł.: nieznany; z łac. incognitus) — z utajeniem swego nazwiska lub godności, nieoficjalnie, nie dając się poznać. [przypis redakcyjny]
incognito (z wł.) — potajemnie, nieoficjalnie, nie ujawniając swojej tożsamości. [przypis redakcyjny]
incolae (łac.) — mieszkańcy. [przypis redakcyjny]
incolas (łac.) — mieszkańców. [przypis redakcyjny]
in collateralitate (łac.) — w bliskim sąsiedztwie. [przypis redakcyjny]
in commissis (łac.) — poruczony. [przypis redakcyjny]
Incomparabile — nieporównana, określenie żony Krasińskiego. [przypis redakcyjny]
incomparabilis (łac.) — niezrównany. [przypis redakcyjny]
in complicium (łac.) — do wspólnictwa. [przypis redakcyjny]
in confuso (łac.) — w zamieszaniu. [przypis redakcyjny]
in consiliis, proponendo fructum (łac.) — w radach, wystawiając korzyść. [przypis redakcyjny]
in consilio impiorum (łac.) — w radzie bezbożnych. [przypis redakcyjny]
in contiguitate (łac.) — w styczności. [przypis redakcyjny]
in continuo belli opere; verbo dicam (łac.) — w ciągłej wojnie; słowem. [przypis redakcyjny]
in contrarium (łac.) — przeciwnie. [przypis redakcyjny]
inconvenientia (łac.) — nieprawidłowości. [przypis redakcyjny]
incredibile dictu (łac.) — nie do uwierzenia. [przypis redakcyjny]
in crimine (…) laesae maiestatis (łac.) — co do zarzutu obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]
in cubiculo (łac.) — w komnacie. [przypis redakcyjny]
in cuius sinu (łac.) — na której łonie. [przypis redakcyjny]
inculpare (łac.) — winić. [przypis redakcyjny]
incumbit (łac.) — godziłoby się. [przypis redakcyjny]
incumbit (łac.) — potrzeba. [przypis redakcyjny]
incuriam (łac.) — o niedbalstwo, o opieszałość. [przypis redakcyjny]
incuriosi et posteritatis (łac.) — niedbali o samych siebie… niedbali również o potomność. [przypis redakcyjny]
incusando (łac.) — oskarżając. [przypis redakcyjny]
in debita methodo (łac.) — w należyty sposób. [przypis redakcyjny]
in decursu Augusti (łac.) — pod koniec sierpnia. [przypis redakcyjny]
in delationibus aures praebeas, non etiam fidem, nam quis innocens erit, si accusasse sufficiet (łac.) — w oskarżeniach podawaj ucho, ale nie wiarę, bo któż będzie niewinnym, jeśli wystarczy samo oskarżenie? [przypis redakcyjny]
independencja — niezależność. [przypis redakcyjny]
in deportationem (łac.) — na spłacenie. [przypis redakcyjny]
Indian (starop.) — dziś popr.: Indianin; tu: Hindus, mieszkaniec Indii. [przypis redakcyjny]
indicant (łac.) — pokazują. [przypis redakcyjny]
indicat vestis, guales intrinsecus estis (łac.) — pokazuje suknia, jakimi wewnątrz jesteście. [przypis redakcyjny]
indigne (łac.) — niegodnie. [przypis redakcyjny]
indignitatem (łac.) — niewłaściwość. [przypis redakcyjny]
in direptionem (łac.) — na rozgrabienie. [przypis redakcyjny]
in disciplina militari (łac.) — w karności wojskowej. [przypis redakcyjny]
in discrimen vitae (łac.) — w niebezpieczeństwo życia. [przypis redakcyjny]
indolem (łac.) — naturę, pociąg wrodzony. [przypis redakcyjny]
in domum Inctus (łac.) — w domu żałoby. [przypis redakcyjny]
indormimus vitiis saeculi nostri (łac.) — śpimy na błędach wieku naszego. [przypis redakcyjny]
inducere gallicismum (łac.) — narzucić gallicyzm; tj. francuską formę rządu. [przypis redakcyjny]
indukcje — tu: wprowadzania na scenę. [przypis redakcyjny]
indukować (z łac.) — wprowadzać. [przypis redakcyjny]
indukowali — wywodzili. [przypis redakcyjny]
induktach — wnioskach, wywodach. [przypis redakcyjny]
induktami — wywodami, wnioskami. [przypis redakcyjny]
in dulci (…) recordatione (łac.) — w miłym wspomnieniu. [przypis redakcyjny]
indult — zwolnienie od obowiązujących przepisów, dane przez władzę duchowną. [przypis redakcyjny]
in duplo (łac.) — w dwójnasób. [przypis redakcyjny]
industria — tu: produkcja, wyrób (ozdobnych różańców). [przypis redakcyjny]
induunt naturam (łac.) — przywdziewają naturę. [przypis redakcyjny]
indycht — z indygo: lazurek, barwnik niebieski. [przypis redakcyjny]
indygena — szlachcic-cudzoziemiec, który otrzymał prawa i przywileje szlachcica polskiego. [przypis redakcyjny]
indygenat (daw.) — szlachectwo. [przypis redakcyjny]
Indy — mieszkańcy Indii, których północno–zachodnią część podbił Aleksander Macedoński. [przypis redakcyjny]
indywidualizowanie etyki: różne kulty, różne religie — por. Lange, op. cit., s. 520, 535 [przypis redakcyjny]
in eadem qualitate (łac.) — w tymże stanie. [przypis redakcyjny]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis redakcyjny]
in einer vorbildenden Gradation — tj. stopniując niejako ich ówczesne zasługi. [przypis redakcyjny]
ineksprymabale (z fr.) — spodnie (wyraz przestarzały). [przypis redakcyjny]
ineksprymable (z fr. inexprimable: niewypowiedziany, niewypowiadalny) — spodnie; też: kalesony, majtki. [przypis redakcyjny]
in electione (łac.) — w obiorze. [przypis redakcyjny]
in eo passu (łac.) — w tym stanie. [przypis redakcyjny]
Ine stache (…) Loh (dialekt niem.-szwajc.) — wbij, owiń nitkę, wyciągnij i spuść. [przypis redakcyjny]
in eundem sensum (łac.) — w tejże samej myśli. [przypis redakcyjny]
in facie publica (łac.) — na zgromadzeniu publicznym. [przypis redakcyjny]
in facie publica (łac.) — wobec stanów. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niechybnie. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niewątpliwie. [przypis redakcyjny]
infame (łac.) — hańbą. [przypis redakcyjny]
infamia, exilium i privatio (łac.) — pozbawienie czci, wygnanie i pozbawienie. [przypis redakcyjny]
infamia — niesława (tu: przez abdykację). [przypis redakcyjny]
infamisa — bezecnika, przestępcę. [przypis redakcyjny]
infamis (łac.) — człowiek bez czci, niegodziwy. [przypis redakcyjny]
infamis — niegodziwiec, człowiek bez czci. [przypis redakcyjny]
infamis — skazany na utratę czci i praw; tu: Lubomirski. [przypis redakcyjny]
in Februario (łac.) — w lutym. [przypis redakcyjny]
Infektion uud Geschwulstbildung. [przypis redakcyjny]
infelicitati temporis (łac.) — nieszczęśliwym okolicznościom. [przypis redakcyjny]
inferius (łac.) — niżej. [przypis redakcyjny]
infestować — nagabywać. [przypis redakcyjny]
infestować — napadać. [przypis redakcyjny]
in fidem Reipublicae (łac.) — na kredyt Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
in fidem Reipublicae (łac.) — wierząc Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]