Casimir Delavigne
Warszawianka 1831
«Na koń! — woła Kozak mściwy —
Karać bunty polskich rot,
Bez Bałkanów są ich niwy,
Wszystko...
Oto zapomniały już płakać po matkach swoich i tu się wdzięczą do chleba jak małe...
W polskiej literaturze, szczególnie tej z okresu romantyzmu, zmitologizowana postać cara stanowi uosobienie wroga Polski (por. Psalmy Przyszłości Krasińskiego) oraz synonim tyrana (por. ,,kłótnię" Konrada z Bogiem w trzeciej części Dziadów Mickiewicza). Car stał się wcieleniem tego, co w Rosji złe, imperialne i przeciwne wolności. Często przy tym przeciwstawiano cara rosyjskiemu ludowi.