PokrewneKrystyna MiłobędzkaKawałek ziemi pewnej
1
co ja się nachodzę, żeby okryć to kochane zawcześnie
ile gniazdo okrąglę od czerwonej wstążki z warkocza, /a już moszczę siwym
ile czekam na pisklę piórko za piórkiem
ile ciasto zaczyniam — usta ręce w popłochu, gruda ścierp-
5nięta po grudzie
coraz zostaję, zatrzymana sobie, wśród
ani wiem, kiedy to nasze przeleci, zakręci się w oczach
nasz kawałek ziemi pewnej, tylko dokoła po drzewach
i dzieciach się starzejemy