Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość
Juliusz Słowacki
Pisma mistyczne
Choćbyśmy nawet błądzili, to Duch świata, idący za Chrystusem, nie dozwoli nam długo opierać się...
Juliusz Słowacki
Wiesz, Panie, iżem zbiegał świat szeroki...
Sofokles
Antygona
Mikołaj Sęp Szarzyński
Pieśń I (O bożej opatrzności na świecie)
Mikołaj Sęp Szarzyński
Sonet I (O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego)
Taras Szewczenko
Dumka (Rzeka ciągle, choć powoli)
Jules Gabriel Verne
Tajemnicza wyspa, tom III
Kapitanie, całą pańską winą jest to, że wierzył pan, że można wskrzesić przeszłość, i że...
Otto Weininger
Płeć i charakter
Jest to może najgłębszą myślą, jaką Descartes w ogóle wypowiedział, i dlatego zapewne tak mało...
Motyw: Błądzenie
Motyw ten odwołuje się po części do naznaczonej niepewnością kondycji ludzkiej, po części natomiast do postaci miejskiego flaneura. Tym motywem oznaczać będziemy błądzenie Wokulskiego w labiryncie, jakim staje się dla niego Paryż. Wokulski także odkrywa Warszawę i ,,doświadcza" jej, gdy schodzi w dół ulicą Karową i błądzi po Powiślu. Jednocześnie w polskich realiach częściej błądzić będziemy nie w labiryntach miejskich, lecz po bezdrożach i pustkowiach (dla uzupełnienia obrazu polecamy tu z naszej listy cytaty zgromadzone pod hasłem błoto). Błądzenie rozumiane w sensie etycznym wiąże się z grzechem i upadkiem. Może ono jednak dotyczyć błąkania się ,,fizycznego" lub też duchowego: poszukiwania swojego miejsca w życiu, zmierzania być może ku jakiemuś celowi przez pozornie przypadkowe miejsca; może w końcu odnosić się do życia wewnętrznego (czy psychicznego) — np. poszukiwania własnej tożsamości.