Wergiliusz
Eneida
Nie mniej szybko ona
Środkiem miasta i tłumów gna, szałem pędzona.
Ba, nawet w bór...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść grozy
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Artykuł
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat współczesny
Epika
Epos
Esej
Felieton
Hymn
Liryka
Nowela
Opowiadanie
opowiadanie naukowe
Pamiętnik
Poemat alegoryczny
Poemat prozą
Pogadanka
Powieść
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Proza poetycka
Tragedia
Traktat
Wiersz
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Niemyte dusze
Kobieta uśmiecha się również zadowolona (w każdej kobiecie musi być sadystka — to stanowi urok ich...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Nienasycenie. Część druga, Obłęd
Eliza mogła istnieć tylko jako negatyw w stosunku do kogoś — negatyw pozytywny — (po prostu jako...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Olbrzymie schody z czerwonego marmuru i ściany klatki schodowej, pokryte mosiężnymi, złoconymi płytami o zawiłych...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Mignęła mu w pamięci akwaforta Klingera Die Rivalen: dwóch zaciekle dźgających się nożami drabów i...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Mimo półmroku zdążył zauważyć „Kubę” (księcia Prepudrech) i Helę, rozrywających się z szalonego pocałunku. Prepudrech...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Kochał się w Heli już od paru miesięcy i wściekał się, nie mogąc doprowadzić jej...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Atanazy ujął go za ramiona, szybko obrócił i metodą tit-for-tat doprowadził do drzwi. W lustrze...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
— Głupi pan jest, ośmieliłam pana do pocałunków, ale nie do oświadczyn. Chyba pan jeszcze nie...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
— Ach, pani jest cyniczna. Nie mogę wytrzymać samego faktu zakochania się w tym stopniu, a...
Motyw: Kobieta demoniczna
Przykry ten fantazmat wyobraźni męskiej znaleźć można przede wszystkim w literaturze Młodej Polski i dwudziestolecia — kobieta-modliszka, kusząca i niszcząca mężczyzn występuje np. u Witkacego w Szewcach czy Pożegnaniu jesieni.
